ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ στην Κύπρο, ΤΟ ΜΥΑΛΟ στην «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας»

■ Ο «συντονισμός» με τον Πάνο Καμμένο, παρά τις εσωκομματικές αντιδράσεις, εκτιμάται ότι προσδίδει δυναμική στον ΣΥΡΙΖΑ. 

Το εαρινό τρίμηνο αποτελεί για τον ΣΥΡΙΖΑ ένα από τα πιο κρίσιμα πολιτικά χρονικά διαστήματα που έχει διανύσει μέχρι τώρα. Οι τελευταίες ημέρες του Μαρτίου, με όλα τα εσωτερικά και διεθνή γεγο­νότα, υπερέβησαν σε περιεχόμενο τα στενά όρια της Κουμουνδούρου και περιέπλεξαν το «ασφαλές» αντιμνημονιακό αντιπολιτευτικό πλαίσιο του χειμώνα.... 

Το τρίγωνο «Κύπρος - Καμμένος – καταθέσεις» είναι για την αξιωματική αντιπολίτευ­ση η σπίθα που άναψε το φιτίλι και τώρα κινδυνεύουν να τιναχτούν στον αέρα οι ευαίσθητες ισορροπίες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και σε ολόκληρο το οικοδόμημα που έχει φτιάξει ως αξιωματική αντιπολίτευ­ση, δηλαδή του πολιτικού στοιχήματος για την «κυβέρνηση της Αριστεράς». 

Η έλλειψη φερέγγυου εναλλακτικού προ­γράμματος με αφορμή την κυπριακή κρίση έγινε εντονότερη από ποτέ. Από τους βιαστικούς ενθουσιώδεις πανηγυρισμούς της πρώτης ημέρας, μετά το «όχι» της κυπριακής Βουλής, στην πολιτική αναδίπλωση της δεύ­τερης ημέρας. Μια σύντομη διαδρομή με ανατροπές που, όπως εκτίμησαν πολιτικοί κύκλοι, ανέδειξε το «ελαφρύ οπλοστάσιο της Κουμουνδούρου». Αξίζει να σημειωθεί πως οι πιο ψύχραιμες φωνές δεν θεωρούσαν ανα­γκαία τη «βιαστική», όπως τη χαρακτήριζαν, συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, μία ώρα περίπου μετά την επιστροφή της αντι­προσωπείας του κόμματος από την Κύπρο. Στην οποία σημειωτέον, ο ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποίησε πολλές και σημαντικές επαφές με το σύνολο των κυπριακών κομμάτων, ενώ άνοιξε διαύλους επικοινωνίας και με πολιτι­κά πρόσωπα όπως ο αντιμνημονιακός και με πατριωτικά χαρακτηριστικά υποψήφιος πρόεδρος της Κύπρου Γιώργος Λιλλήκας. 

Για τον ΣΥΡΙΖΑ η υπόθεση της Κύπρου δια­μορφώνει εν μέρει και την αντιπολιτευτική τακτική που πρόκειται να ακολουθήσει και στο εσωτερικό πολιτικό πεδίο. Πολλοί είναι εκείνοι που φοβούνται ντόμινο και στον ελληνικό τραπεζικό χώρο και εκτιμούν ότι η γερμανική πολιτική επιδιώκει ανοιχτά το χαρακτηρισμό των καταθέσεων ως «επέν­δυση» και, υπό την έννοια αυτή, ως εργα­λείο υψηλής φορολόγησης και υψηλού… ρί­σκου. Στο οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ότι η γερμανική επεκτατική πο­λιτική στοχεύει στη χρηματική ασφυξία των κρατών μελών, με σκοπό την πολιτική και οικονομική της «μοναρχία». Ουσιαστικά «η Bundesbank θα μιλά ως Ευρώπη και όχι ως εθνική τράπεζα της Γερμανίας», σχολίαζε χαρακτηριστικά υψηλόβαθμος παράγοντας του οικονομικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ. 

Σε σχέση με το εσωτερικό πολιτικό πεδίο εκτιμάται ότι η δημιουργία φόβου ενέχει τον κίνδυνο να προκαλέσει νέο σοκ, με συ­νέπεια τη σύγχυση και το δίλημμα μεταξύ συσπείρωσης της κοινωνίας γύρω από την κυβέρνηση «μέχρι να περάσει η μπόρα» ή κλιμάκωσης της κοινωνικής αντίδρασης, αφού η κατάσταση ούτως ή άλλως επιδει­νώνεται λόγω της γερμανικής επιθετικότη­τας. Στην πρώτη περίπτωση ανησυχούν για ενδεχόμενη μείωση της πολιτικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ. Παρά την ανάδειξη του κόμματος σε όλες τις δημοσκοπήσεις στην πρώτη θέση, αρκετοί πιστεύουν ότι με αφορμή τα γεγονότα της Κύπρου ο ΣΥΡΙΖΑ «τεστάρεται» σε ό,τι αφορά στις θέσεις και τις προτά­σεις του σε πραγματικές συνθήκες. 

Είναι δεδομένο, πάντως ότι θα σκληρύνει τη στάση του απέναντι στην κυβέρνηση, επιδιώκοντας να αναδείξει το αδιέξοδο της πολιτικής της και ταυτοχρόνως την ορθότη­τα των δικών του κινήσεων. Θα ενισχύσει το αντιμνημονιακό του χαρακτήρα στοχεύο­ντας να καρπωθεί τη λαϊκή οργή, που βέβαια θα «χτυπήσει κόκκινο» αν ανοίξει συζήτηση για τις καταθέσεις στην Ελλάδα. 

Η υπόθεση των καταθέσεων έχει τρομάξει πολλούς στην Ελλάδα και στον ΣΥΡΙΖΑ διακρίνουν ήδη στον ορίζοντα την απευκταία προοπτική. Χαρακτηριστική είναι η άποψη του Γιάννη Δραγασάκη ότι «κανείς πλέον δεν μπορεί να νιώθει ασφαλής με τις καταθέσεις του πουθενά στον ευρωπαϊκό Νότο». Μια τέτοια εξέλιξη, αν προκύψει, θα προκαλέσει σεισμό μεγατόνων στην ελληνική κοινωνία σε μια περίοδο, μάλιστα, που η ανεργία έχει εκτιναχτεί στο 30%. Το οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με πληροφορίες, ήδη επεξεργάζεται σειρά προτάσεων, στο πλαίσιο της δημιουργίας των δυο δημόσιων τραπεζικών πυλώνων που θα θωρακίζουν τις κατα­θέσεις της ελληνικής οικογένειας και θα συμ­βάλλουν στην ανάπτυξη. Όλα αυτά με φόντο το ιδρυτικό Συνέδριο του κόμματος, το οποίο είναι προγραμματισμένο για τα μέσα Ιουνίου. Η μέχρι τότε πορεία θα αναδείξει όλες τις υφέρπουσες αντιθέσεις της Κουμουνδούρου, την ώρα που η επικοινωνία με τον πρόεδρο των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Π. Καμμένο, άνοιξε νέα εσωτερικά μέτωπα. Η εσωκομμα­τική αντιπολίτευση επιτέθηκε με σφοδρότητα εναντίον της ηγεσίας, καθώς διέκρινε τις απαρχές μιας πολιτικής συνεργασίας με μελλοντικά κυβερνητικά χαρακτηριστικά σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις εκλο­γές και κληθεί να αναλάβει την εξουσία. 

Ο Αλέξης Τσίπρας, εξάλλου, έχει χαρακτηρίσει την επόμενη κυβέρνηση ως «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας» και δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως η ενδεχόμενη παρουσία του κ. Καμμένου θα ενισχύσει τον εθνικό χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι στο οποίο μέχρι στιγμής υστερεί, και θα συσπειρώσει γύρω του ευρύτερο μέρος του εκλογικού σώματος. Γι΄ αυτό, παρά τις αντιδράσεις κάποιων συνιστωσών, η απόφαση Τσίπρα να συντο­νίσει ορισμένες αντιπολιτευτικές κινήσεις με αυτές του Πάνου Κομμένου θεωρείται από τους περισσοτέρους ορθή και εκτιμάται ότι θα λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά στη δυ­ναμική του ΣΥΡΙΖΑ. 

ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ 

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-28/3-03/4/2013)