Καλώς ήρθατε στη φλεγόμενη Ν.Α Μεσόγειο

Με αυξανόμενη ανησυχία παρακολουθεί η Αθήνα την κλιμάκωση της έντασης στη Συρία, καθώς στο παι­χνίδι εμπλέκεται οικειοθελώς το Ισραήλ, που δικαιο­λογεί τις αποσπασματικές επιθέσεις του στο συριακό έδαφος ως μέσο αποτροπής ενίσχυσης της Χεζμπολάχ και του Ιράν από τη Συρία του Άσαντ....
 

Η εμπλοκή της Ελλάδας σε μια ενδεχόμενη σύρ­ραξη στη Μέση Ανατολή με αφορμή τη Συρία δεν πρό­κειται να είναι άμεση, σε αντίθεση με την Τουρκία. Αυ­τό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι οι συνέπειες από μια σύρ­ραξη στη Μέση Ανατολή δεν θα είναι σοβαρές και επι­κίνδυνες για την Αθήνα, που εξακολουθεί να βρίσκε­ται με τον αναπνευστικό σωλήνα ώστε να μην καταρ­ρεύσει οικονομικώς. 

Η πιθανότητα γενικευμένης σύρραξης στη Συρία με εμπλοκή δυτικών δυνάμεων, είτε μέσω ΝΑΤΟ είτε κατά μόνας, και μάλιστα μέσα στους θερινούς μήνες, θα φέρει τα πάνω κάτω στην περιοχή και φυσικά θα επηρεάσει σημαντικότατα τον ελληνικό τουρισμό, στον οποίο υπολογίζουν τα μάλα κυβέρνηση και επι­χειρήσεις. Αν «καίγεται το πελεκούδι» στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι μάλλον δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι εκατομμύρια τουρίστες θα πατήσουν το πόδι τους σε ελληνικά (και κυπριακά) τουριστικό θέρετρα χωρίς να το σκεφτούν δύο φορές.. 

Ο κίνδυνος αυτός είναι μεγαλύτερος για τα νότια νησιά της χώρας και κυρίως για την Κρήτη. Όπως και στην περίπτωση της Λιβύης, το ΝΑΤΟ, αν εμπλακεί ταχύτατα στην πιθανή διένεξη, θα χρησιμοποιήσει κατά κόρον την Κρήτη και τη βάση της Σούδας για επιχειρήσεις. Δεν είναι τυχαία, άλλωστε, η χρονική στιγμή, πριν από έναν μήνα περίπου, κατά την όποια η Ουά­σινγκτον ζήτησε, χαμηλόφωνα για την ώρα, από την ελληνική κυβέρνηση την άδειά της να επεκταθούν οι εγκαταστάσεις της αμερικανικής βάσης στη Σούδα για την εξυπηρέτηση πολλών διαφορετικών ειδών αε­ροσκαφών. 

Επιπροσθέτως ουδείς γνωρίζει για την ώρα αν το Ισραήλ θο ζητήσει «εναέριες» ως επί το πλείστον διευ­κολύνσεις από την Αθήνα μέσα στο FIR Αθηνών, στο πλαίσιο της σύσφιξης όλων των πλευρών των σχέσε­ων των δύο χωρών, κάτι που η Αθήνα δεν μπορεί παρά να σκεφθεί πάρα πολύ σοβαρά αυτήν την περίοδο μά­λιστα. 

Υπάρχει και το μείζον θέμα των πιθανών προσφύ­γων από τη Συρία. Για την ώρα, η Τουρκία φιλοξενεί στο σύνορά της με τη Συρία πάνω από 300.000 πρόσφυγες, αλλά αν υπάρξει ξένη επέμβαση στη Συρία είναι μάλλον σαφές ότι η Άγκυρα δεν θα μπορέσει ού­τε θα θελήσει να κρατήσει στο έδαφος της εκατομμύ­ρια προσφύγων. Ο δρόμος προς τη Δύση θα είναι πλέ­ον μονόδρομος, με πρώτο και εκ των πραγμάτων μοναδικό προορισμό το ελληνικό έδαφος. 

Η Ελλάδα είναι αδύνατον πλέον να δεχτεί και νέο μεγάλο αριθμό προσφύγων, οι περισσότεροι από τους οποίους θα θελήσουν και δικαιούνται πολιτικού ασύλου. Αυτή η ελληνική αδυναμία είναι θέμα χρόνου να καταστεί σαφής σε όλους τους άλλους Ευρωπαί­ους εταίρους, που αν μη τι άλλο οφείλουν να επιδεί­ξουν την αλληλεγγύη τους σε μια πολλαπλώς πληττό­μενη χώρα μέλος όπως η Ελλάδα. Η έκβαση ενός πιθανού ελληνικού αιτήματος να δεχτούν και άλλες ευ­ρωπαϊκές χώρες στο έδαφος τους πρόσφυγες πολέ­μου και να μην τους ξαναστέλνουν πίσω στη χώρα εισ­δοχής, δηλαδή την Ελλάδα, όπως απαιτεί η συμφωνία του Δουβλίνου, δεν πρόκειται να γίνει ασμένως απο­δεκτή... 

της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ 

(Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΥΡΙΟ-07/05/2013)