Από καιρού εις καιρόν, όποτε εκτιμάται από τις Αρχές ασφαλείας ότι κινδυνεύουν οι ψηλές κορφές του κράτους (δεν μιλάμε για εργολάβους και καναλάρχες, αλλά για Πρόεδρο Δημοκρατίας και πρωθυπουργό), απαγορεύεται η διέλευση οχημάτων, ενίοτε και πεζών, στην οδό Ηρώδου Αττικού. Τοποθετείται κλούβα των ΜΑΤ στην αρχή της οδού, κοτσάρονται μπόλικοι πλαστικοί κώνοι και αυξάνονται οι αστυνομικοί που καταλήγουν να επιβλέπουν το θρόισμα των φύλλων...
Την εποχή που ο ΓΑΠ τα είχε κάνει ολότελα ρόιδο και οι αγανακτισμένοι διαδήλωναν καθημερινά στο Σύνταγμα, μπορούσες να περάσεις από εκεί μόνο αν ήσουν στέλεχος της ΕΛ.ΑΣ. ή ο ίδιος ο ΓΑΠ. Εκείνες τις αξέχαστες μέρες έκλειναν ακόμη και τον Εθνικό Κήπο! Η διέλευση επιτρεπόταν μόνο στις κάμπιες, στους μέρμηγκες και στα κολεόπτερα. Τα μέτρα ασφαλείας ήταν ακόμη αυστηρότερα στην επίσκεψη της σνιτσελοφάγας Μέρκελ. Ούτε ο Μπάτμαν μπορούσε να περάσει από το κέντρο των Αθηνών. Παρ' όλο που έχομεν τας αντιρρήσεις μας, ας είναι. Είχαν μια λογική όλα αυτά τα κομπαρσιλίκια. Να μην πετύχει τη Μερκελίνα κάνας άνεργος, την κόψει φέτες και χάσει η Βενετιά βελόνι.
Ρεπούση
Ωστόσο, οι αποφάσεις που ελήφθησαν χθες ήταν για κλάματα. Επειδή διάφοροι ποντιακοί σύλλογοι έκαναν συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος, για να ζητήσουν την παγκόσμια αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων από τους Τούρκους, οι ιθύνοντες πάλι έκλεισαν την Ηρώδου Αττικού! Ποιος ήταν ο κίνδυνος για την ασφάλεια του πρωθυπουργού (ο οποίος λείπει στην Κίνα) και του προέδρου της Δημοκρατίας; Οι Πόντιοι! Οι απόγονοι των ανθρώπων που σφαγιάστηκαν από τους δολοφόνους του Κεμάλ Ατατούρκ. Οι άνθρωποι που προσπαθούν επί δεκαετίες να γίνει το αυτονόητο: Να αναγνωριστεί το Ολοκαύτωμά τους από τη διεθνή κοινότητα, η οποία σφυρίζει αδιάφορα και χαριεντίζεται με την Τουρκία, τη χώρα που καμαρώνει για τα δικά της Αουσβιτς.
Τούτη η στάση και η συμπεριφορά είναι βαθιά προσβλητικές, όχι μόνο για τους Ποντίους, αλλά για όλους όσοι έχουν μέσα τους ίχνη ανθρωπιάς, φιλότιμου και εθνικής ευαισθησίας.
Από τη μια, συγκυβερνά τη χώρα η Μαρία Ρεπούση, η οποία έφυγε από την αίθουσα της Ολομέλειας της Βουλής, όταν τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή για τη Γενοκτονία των Ποντίων, και από την άλλη, οι απόγονοι των θυμάτων αντιμετωπίζονται ως απειλή για τη δημόσια τάξη. Να γιατί χρεοκοπήσαμε...
Παναγιώτης Λιάκος
(Εφ. Δημοκρατία-20/05/2013)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.