ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Η... κατάρα των αλλαγών (ελλείψει κανόνων) στην ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων. 

Από τον Ευθύμιο Πέτρου 

Σχεδόν πάντα οι αλλαγές στην ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων είναι μια αμφι­λεγόμενη υπόθεση. Και τούτο διό­τι δεν υπάρχουν κανόνες. Το ΚΥ­ΣΕΑ μπορεί να κάνει ό,Τι θέλει χωρίς να λαμβάνει υπ όψιν τα προσόντα των κρινόμενων, τις ισορροπίες που πρέπει να τηρηθούν στην κορυ­φή της πυραμίδας του Στρατεύματος και πολλές άλλες σημαντικές παραμέτρους. Ενίοτε δε, μέλη του ΚΥΣΕΑ με αποφασιστική αρμοδιότητα δεν «παροικούν εν Ιερουσαλήμ». 

Αυτό δεν σημαίνει ότι επικρατεί αναξιοκρατία. Σωστές επιλογές γίνονται, θα έλεγε κανείς όμως ότι ...γίνονται τυχαία και ενίοτε πρόωρα. Για παράδειγμα, ο νέος αρχηγός του ΓΕΣ αντιστρά­τηγος Βασ. Τελίδης είναι ένας άριστος αξιωμα­τικός, καθ’ όλα άξιος για τη νέα θέση του. Μα­κάρι όμως να σταματήσει σε αυτόν η καταστροφική τακτική να αλλάζει ο αρχηγός κάθε λίγους μήνες. Από τον Νοέμβριο του 2011, όταν έγινε η άφρων σαρωτική αλλαγή ηγεσίας του Π. Μπεγλίτη, έχουν αλλάξει στο ΓΕΣ τέσσερις αρχη­γοί! Την ίδια στιγμή στο ΓΕΕΘΑ (πολύ σωστά) παραμένει ο ίδιος, στο ΓΕΝ έχει αλλάξει ένας (που παραμένει) και στο ΓΕΑ επίσης ένας, που αλλάζει τώρα. Να σημειω­θεί ότι κανείς από τους βραχύβιους αρχηγούς του ΓΕΣ δεν έκανε κάτι που να τον καταστήσει εξόχως εκτεθειμένο και να δικαιολογήσει μια πρόω­ρη απομάκρυνση. Και να σκεφτεί κανείς ότι υπο­τίθεται πως είμαστε σε μια φάση αναδιοργάνω­σης και ο εκάστοτε αρχηγός χρειάζεται χρόνο για να κινήσει κάποια ζητήματα. Κατά κλασικά ελλη­νικό τρόπο δε, κάθε αρχηγός προβαίνει σε συνο­λική αναθεώρηση της κατάστασης. Άλλωστε επι­λέγεται ακριβώς για να δώσει την προσωπική του σφραγίδα στην κατάσταση. Λέγονται πολλά και εν πολλοίς αστήρικτα για τον λόγο αποστρατεί­ας του αρχηγού ΓΕΣ Χρ. Μανωλά. Σίγουρα δεν μπορεί να θεωρήθηκε υπεύθυνος για ένα -πράγ­ματι κακό- συμβόλαιο ελικοπτέρων, το οποίο είχε υπογράψει ο... Γιάννος Παπαντωνίου. Ο κ. Μανωλάς τότε δεν βρισκόταν καν στο Γενικό Επιτε­λείο. Ήταν κάπου στην παραμεθόριο ως επιχειρησιακός αξιωματικός των καταδρομών. 

Επαναλαμβάνουμε. Το πρόβλημα είναι διαχρονικό. Οι επιλογές σε τόσο υψηλές και κρίσιμες θέσεις δεν μπορεί να γίνονται τυ­χαία ούτε να αποτελούν αντικείμενο συναλλαγών μεταξύ συγκυβερνούντων κομμάτων. Πρέπει να γίνονται βάσει διαδικασιών αξιολόγησης, οι οποί­ες θα αναδεικνύουν μια ομάδα ικανών αξιωμα­τικών με τα κατάλληλα προσόντα, ώστε μεταξύ αυτών να γίνεται η επιλογή. Η αλήθεια είναι ότι το στρατιωτικό σύστημα αναδεικνύει πάντα πολύ περισσοτέρους ικανούς ανθρώπους απ’ όσους θα αρκούσαν για να καλύψουν τις θέσεις στην κορυ­φή. Και αντί αυτό να είναι πλεονέκτημα, το έχουμε μετατρέψει σε κατάρα... 

(ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-28/02/2015)