Οι Ρώσοι δίνουν προίκα ή δόλωμα στις ΜΟΜΑ;

Στη Μόσχα ο Τσίπρας, στην Αθήνα ο «κόκκινος στρατός». 

Γέφυρες για να αποκτήσουν επικοινω­νία με τον «έξω κόσμο» αποκομμένα μέρη του τόπου μας, αλλά και για πιο στενή ελληνορωσική συνεργασία. Δρόμους για να κινούνται πιο γρήγο­ρα οι Έλληνες που μένουν στα ακριτικά μέρη της χώρας μας, αλλά και για να μειωθεί η απόσταση Μόσχας - Αθήνας. 

Λιμάνια που θα δώσουν ασφαλές καταφύγιο σε ψα­ράδικες βάρκες και θα υποδεχθούν τη νέα εποχή... στις σχέσεις Ελλάδας - Ρωσίας. Αυτά φέρνουν οι ΜΟΜΑ. 

Το μπαράζ επαφών Ελλάδας - Ρωσίας, που θα κο­ρυφωθεί με την επίσκεψη Τσίπρα - Καμμένου στη Μό­σχα στις 9 Μαΐου, σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», έχει και μία έκπληξη: το να παραχωρηθούν ρωσικά μηχανήματα στην Αθήνα, με σχετικά μικρό ή ακόμα και καθόλου κόστος πέραν της μεταφοράς τους, τα οποία θα χρησιμοποιήσουν οι ΜΟΜΑ. Πρόκειται για μηχανήματα, τα οποία σε κάθε περίπτωση είναι απα­ραίτητα, έστω και για τα σχετικά μικρά έργα που θα κά­νουν, τελικά, οι ΜΟΜΑ, αφού οι δεσμεύσεις της Ελλά­δας στην ΕΕ δεν επιτρέπουν την πλήρη αξιοποίησή τους. Να σημειώσουμε πως οι ΜΟΜΑ αναμένεται να «αναστηθούν» περίπου την ίδια περίοδο με το ταξίδι στη Ρωσία. 

Η Αθήνα, με τον τρόπο αυτόν, ακόμα και αν, τελι­κά, πληρώσει κάτι, κερδίζει στο ότι θα κάνει τη δουλειά της, αποκτώντας φορτηγά και μηχανήματα για τα οποία ακόμα και αν υπάρξει κάποια σχετικά μικρή επιβάρυν­ση, το όποιο κόστος θα γίνει εύκολα αποδεκτό από τους πολίτες, αφού δεν δίνουμε λεφτά για κανόνια, την ώρα που δεν έχουμε βούτυρο. Από την άλλη, η Ρωσία καταφέρνει να βάλει μετά από πολλά χρόνια, έστω και από το παράθυρο, νέα ρωσικά μέσα σε μια νατοϊκή δύναμη, με το πλεονέκτημα για την Ελλάδα να έγκειται στο ότι, αντίθετα από τα οπλικά συστήματα, δεν θα έχουν μεγάλες ανάγκες υποστήριξης. Το γεγονός αυτό ικανοποιεί τη Μόσχα που, ακόμα και σε επίπεδο συμβολισμών, θα επιθυμούσε να παρελαύνουν σε εθνικές εορτές και ΜΜΕ π.χ. τα θηριώδη φορτηγά URAL βαμ­μένα στα χρώματα του ελληνικού στρατού. 

Ταυτόχρονα, Μόσχα και Αθήνα, η κάθε μια για τους δικούς της λόγους, συντηρούν έμπρακτα την «απειλή» προς τη Δύση, που πρόσφατα εξέφρασε και ο Νουριέλ Ρουμπινί, ότι, αν τα πράγματα γίνουν ζόρικα για την Ελ­λάδα, πάντα θα υπάρχει η αγκαλιά της «ρωσικής αρ­κούδας», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα γεωστρατηγικά συμφέροντα της ΕΕ. Τέλος, θα σταλεί μήνυμα, κυ­ρίως, στους Γερμανούς (προνομιακούς προμηθευτές των ΕΔ) ότι η Αθήνα είναι ανοιχτή να κοιτάξει και αλ­λού για τις προμήθειες των ΕΔ της, κίνηση τακτικής που έχει και... εσωκομματικό όφελος για τον Αλέξη Τσίπρα, αφού οι «λαφαζανικοί» είναι γνωστό πως θέ­λουν παντού και πάντα «γέφυρες» με το «ξανθό γένος». 

Ναι μεν, αλλά... 

Αν και όλα δείχνουν πιθανώς ωφέλιμα και για τις δύο πλευρές, κανένας δεν θα πρέπει να ξεχνά πως οι Ρώσοι, εδώ και πολύ καιρό, ψάχνουν τρόπο να βρουν λιμάνι για τον στόλο τους σε νησί του Αιγαίου. Αν δώσουν κάτι, λοιπόν, μάλλον θα περιμένουν να πάρουν κάτι... 

Κώστας Αττίας 

(ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ-21/03/2015)