Σαν τον δολοφόνο που γυρίζει στον τόπο του εγκλήματος

Σαν τον δολοφόνο που γυρίζει στον τόπο του εγκλήματος επανεμφανίστηκε στη χώρα «για να μιλήσει στο Διεθνές Συνέδριο για την Ενέργεια» ο πρώην βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάθιου Μπράιζα. Και ενώ επέστρεψε με νέα ιδιότητα -αυτήν του επικεφαλής στο Διεθνές Κέντρο Αμυντικών Μελετών- δεν μπόρεσε να κρύψει πως εξακολουθεί να λειτουργεί σαν εκβιαστής και πλασιέ των αμερικανικών συμφερόντων. Αποκάλυψε, όμως –με διπλωματικό, βέβαια, τρόπο-, πως είναι υπηρέτης και των τουρκικών. Άρα, κακός και επικίνδυνος σύμβουλος για οτιδήποτε αφορά στην ελληνικό ενεργειακή πολιτική. Αχρείαστος για την κυβέρνηση εθνικής ευθύνης, αξιοπρέπειας και περηφάνιας του Αντώνη Σαμαρά.... 

Αντιτάχθηκε, πρώτα από όλα, το Αμερικανάκι στην εφαρμογή διαδικασιών διαφάνειας σε ό,τι αφορά τις απο­κρατικοποιήσεις, υποστηρίζοντας ότι για τη ΔΕΠΑ και το ΔΕΣΦΑ πρέπει να επι­κρατήσουν άλλα κριτήρια: «Εάν η Ελλά­δα θέλει να μετατραπεί οε ενεργειακό κόμβο», μας είπε ο Μ. Μπράιζα, «θα πρέπει όποιος αποκτήσει τις δυο αυτές εταιρείες να είναι προσηλωμένος στις δυνάμεις της ανοιχτής αγοράς και όχι στη λογική της μονοπωλιακής αγοράς». Να τις δώσουμε, δηλαδή, οπουδήποτε αλλού «στους Αμερικάνους, τους Γερ­μανούς ή τους Τούρκους» ακόμη και μι­σοτιμής, άλλο όχι στους Ρώσους. 

Μας είπε ακόμη το Αμερικανάκι, στην ίδια ομιλία του, πως η μεταφορά του φυσικού αέριου από την Κύπρο και το Ισραήλ προς την Ευρώπη θα πρέπει να γίνει μέσω Τουρκίας και όχι μέσω Ελλάδας. Προσποιούμενος, μάλιστα, ότι ξέχασε όσα έλεγε για την πρόταξη άλ­λων και όχι οικονομικών κριτηρίων, υπο­στήριξε πως η πρόταση του είναι πολύ πιο συμφέρουσα σε σχέση με κάθε άλ­λη σκέψη και ιδίως σε σύγκριση με την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού που θα συνδέει την Κύπρο με την Ελλάδα. Μόνο που δεν μπορούσε πια να κρυ­φτεί. Διότι «και δεν είναι καθόλου τυχαίο» την ίδια ακριβώς πρόταση είχε αναπτύ­ξει προεκλογικά και ο σημερινός πρό­εδρος της Κύπρου, Νίκος Αναστασιάδης αλλά αναγκάστηκε να τη... μασήσει κατόπιν. Υποστηρίζοντας, στη συνέχεια, πως η επιλογή της Τουρκίας, αντί της Ελ­λάδος, μπορεί να γίνει μόνο με την προ­ϋπόθεση ότι θα έχει λυθεί έως τότε το Κυπριακό. Μόνο που η φαεινή ιδέα να στηριχθεί π Κύπρος στους κατακτητές της, θύμιζε τον Γ. Παπανδρέου, τον και­ρό κατά τον οποίο υποσχόταν ‘μιλώντας το 2009 στην Αλεξανδρούπολη» πως θα επανεξετάσει τη συμφωνία για τον αγωγό Μπουρκάς – Αλεξανδρούπολη. 

Κάλεσε κατόπιν το Αμερικανάκι, κατά την ίδια ομιλία του, εμμέσως πλην σα­φώς, την ελληνική κυβέρνηση να μην πολυχαίρεται για τη συμμετοχή της στην κατασκευή του αδριατικού αγωγού (Trans Adriatic Pipeline - TAP), επειδή το έργο δεν πρόκειται να προχωρήσει. Υποστήριξε, μάλιστα, πως, κατά την εκτίμησή του τάχατες, η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν (ήταν πρέσβης των ΗΠΑ εκεί και κάτι ξέρει παραπάνω) θα επιλέ­ξει τελικά τον αγωγό Nabucco για τη με­ταφορά του φυσικού αερίου οπό την Κασπία στην Ευρώπη. Άλλωστε και ο υπουργός Οικονομικών του Αζερμπαϊ­τζάν άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο επι­λογής του δεύτερου αγωγού, αποκαλύ­πτοντας πως η χώρα του θα αποφασίσει μετά το τέλος του Μαρτίου. 

Με όλα όσα είπε το Αμερικανάκι άφησε ξεκάθαρα να φανεί πως τα συμφέροντα τα οποία υπηρετεί (αμερικανι­κά, τουρκικά και πολυποίκιλα επιχειρηματικά) θέλουν να αποκλείσουν την Ελ­λάδα από κάθε σχέδιο που αφορά στους ενεργειακούς αγωγούς. Και αυτό δεν είναι καθόλου καινούργιο Είναι ο ίδιος, άλλωστε, που αντιτασσόταν στον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπο­λη. Είναι ο ίδιος που βυσσοδομούσε όταν είδε να προχωρούν τα σχέδια για τους ενεργειακούς αγωγούς και την αναβάθμιση της Ελλάδος σε ενεργει­ακό κόμβο. Είναι ο ίδιος που, ως βοηθός υπουργός, μόλις έμαθε για την απόφαση συμμετοχής της Ελλάδος στον South Stream απέστειλε το οργισμένο εκείνο τηλεγράφημα στον τότε Έλληνα πρέ­σβη στην Ουάσινγκτον Αλέξανδρο Μάλια, για να πει, ανάμεσα στα άλλα -όπως αποκάλυψαν τα Wikileaks, πως «πρόκειται για μια ολέθρια ενεργεία του πρωθυ­πουργού Καραμανλή». Και ακολούθη­σαν τα όσα ακολούθησαν. Σε βάρος όχι μόνο του Κώστα Καραμανλή... 

του ΑΝΔΡΕΑ Ν. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ 

(Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΥΡΙΟ-01/3/2013)