«Είμαι και εγώ Έλληνας»!

Μαζικές αιτήσεις σε πρεσβείες μας στην Ευρώπη από πολίτες που ζητούν συμβολικά την υπηκοότητα.

Πάει καιρός από τότε που άρχισε να υφαίνεται η ανθελληνική προπαγάνδα στον αργαλειό των παγκόσμιων αγορών διά χειρός, κυρίως, των βορειοευρωπαϊκών δύσθυμων λαών, που ζήλεψαν τους αλλοτινούς εύθυ­μους της Μεσογείου.

Η γηραιά ήπειρος μοιάζει τελικά...

όμως να έχει μνήμη που φτάνει μέχρι τον αθηναϊκό Χρυσό Αιώνα και τη Σεισάχθεια. Η Ευρώπη θυμάται ακόμα τον Σόλωνα, τον Κλεισθένη και τον Περικλή, που έβαλαν τα θεμέλια της άμεσης δημοκρατίας πριν από 2.500 χρόνια. Όπως θυμάται και το «ηθικό χρέος της αν­θρωπότητας» προς το ελληνικό έθνος. Ζω­ντανή απόδειξη; Το πρώτο κίνημα φιλελλη­νισμού που, αφού κυοφορήθηκε στη Γαλ­λία, απέκτησε θερμούς υποστηρικτές σε όλη την υφήλιο.

Διακήρυξη υποστήριξης

«Λόγω αλληλεγγύης, είμαι και εγώ Έλληνας - Ελληνίδα». Αυτό δηλώνουν όλοι εκείνοι που αισθάνονται «Έλληνες στην καρδιά ανά τον κόσμο», όλοι εκείνοι που σπεύδουν στις ελ­ληνικές πρεσβείες ζητώντας να καταμετρηθούν συμβολικά ως Έλληνες, με τα δικαιώ­ματα και τις υποχρεώσεις της διπλής υπηκο­ότητας, για να μην επιτρέψουν να συκοφα­ντηθεί ο ελληνικός λαός στο όνομα μερικών κερδοσκόπων. Όλα ξεκίνησαν από τη Γαλλία, από την πολιτιστική οργάνωση NEUF. (Nantes Est Une Fete, που σημαίνει η Ναντ είναι μια γιορτή). Γι' αυτό και το κείμενο έχει τίτλο «Η έκκληση της Ναντ». Η διακήρυξη υποστήρι­ξης της Ελλάδας που είναι αναρτημένη στον ιστότοπο jesuisgrec.blogspot.com είναι μια κραυγή ενάντια στην ταπείνωση, στην οποία υπόκειται ο ελληνικός λαός, κατηγορούμε­νος για ασωτία και απάτη.

Στην αίτηση χορήγησης της ελληνικής υπηκοότητας που καταθέτουν στις ελληνι­κές πρεσβείες του κόσμου, διασαφηνίζουν ότι σκοπός τους είναι να ασκήσουν τη διε­θνική εθνικότητα, με στόχο την εγκαθίδρυ­ση μιας παγκόσμιας ελευθερίας και ισότητας.

Οι «Έλληνες της καρδιάς» είναι αγανακτι­σμένοι με τη δειλία και την έλλειψη οραμά­των των δυτικών κυβερνήσεων, εξοργισμέ­νοι με τη δικτατορία των αγορών. Μιλούν για τον πρώτο σπόρο άμεσης δημοκρατίας που έδωσε η Ελλάδα στην Ευρώπη πριν από 25 αιώνες, μιας δημοκρατίας βασισμένης στην κατάργηση των χρεών και στη χειραφέτηση από τη δουλεία. Στο όνομα εκείνης της αθη­ναϊκής δημοκρατίας και της σύγχρονης ευ­ρωπαϊκής αλληλεγγύης αντιτίθενται στην οικονομική υποταγή της Ελλάδας και ζητούν να μοιραστούν, έστω και συμβολικά, την τύ­χη του ελληνικού λαού. Ή μάλλον την ατυ­χία του, που ισοδυναμεί με την καταδίκη του σε μια αορίστου χρόνου λιτότητα, σε μια δί­χως τέλος μετάνοια.

«Πας μη Έλλην βάρβαρος» έλεγαν κάποτε οι αρχαίοι Έλληνες και εννοούσαν, με μια σαφή αίσθηση υπεροχής και περηφάνιας, ότι εκείνοι είναι ελεύθεροι, ενώ οι άλλοι δούλοι. «Είμαι και εγώ Έλληνας» δηλώνουν σήμερα ολοένα και περισσότεροι αλλοεθνείς πολίτες του κόσμου, με έκδηλη περηφάνια, κάτω από το υφαντό φόρεμα της συμπαράστασης.

  

ΔΗΜΗΤΡΑ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

(ΕΦ.ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-04/1/2012)