Οι δεδομένες ευθύνες του κ. Παπακωνσταντίνου

Μ

Μπορεί ο κ. Παπακωνσταντίνου να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του για την αλλοίωση της περιβόητης λίστας Λαγκάρντ. Θα θέλαμε να πιστέψουμε ότι έχει δίκιο. Όχι γιατί έχουμε κάποιον λόγο να προστατέψουμε τον ίδιο, αλλά γιατί αυτό που προέχει είναι να διατηρήσει το πολιτικό σύστημα την ελάχιστη αξιοπιστία που του έχει απομείνει...

Πέρα όμως από την εμπλοκή του στην αλλοίωση της λίστας, ο πρώην υπουργός βαρύνεται ήδη με δύο βαρύτατα πολιτικά αδικήματα. Είτε από επιπολαιότητα, είτε από αλαζονεία, είτε από ελλιπή πολιτικά αντανακλαστικά διαχειρίστηκε με απίστευτη προχειρότητα την ιστορία αυτή. 

Πρώτη δεδομένη ευθύνη του είναι ότι αντί να παραδώσει αμέσως τη λίστα στο ΣΔΟΕ, όπως όφειλε, προτίμησε να γίνει διαλογή στοιχείων (από ποιους;) γιατί υποτίθεται ότι φοβόταν κάποια διαρροή. Έπειτα από κάποιο διάστημα ο φόβος αυτός ξεπεράστηκε (;) και παρέδωσε πάλι όχι την πρωτότυπη λίστα αλλά αντίγραφο. Γιατί; Για να μη χαθούν τα στοιχεία; Τότε πώς δικαιολογείται ότι τα τόσα σημαντικά στοιχεία χάθηκαν μέσα από το ίδιο του το γραφείο; Σε ποια ευνομούμενη χώρα, ποιος σοβαρός πολιτικός δεν θα φρόντιζε να διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού ένα πολύτιμο αρχείο και δεν θα ενδιαφερόταν ξανά για την τύχη του; 

Δεύτερη δεδομένη ευθύνη, η αδιαφορία του για την εξέλιξη της υπόθεσης. Την ώρα που υποτίθεται ότι πρώτος στόχος της κυβέρνησης και του ίδιου ήταν η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αφήνει να περνά ανεκμετάλλευτος ο χρόνος, δεν παρακολουθεί τι γίνεται με την αξιοποίηση των στοιχείων της λίστας και δεν ελέγχει τους υφισταμένους του για την καθυστέρηση των ελέγχων που όφειλαν να κάνουν για να διαπιστώσουν πόσοι και ποιοι απέκρυβαν εισοδήματα, πόσοι και ποιοι εμπλέκονταν σε διακίνηση μαύρου χρήματος. Γιατί προφανώς κάποιοι δεν έκαναν τη δουλειά που τους είχε ανατεθεί επικαλούμενοι το βολικό άλλοθι της μη νόμιμης απόκτησης των στοιχείων, κάτι που δεν συνέβη σε καμιά άλλη χώρα που είχε πάρει αντίστοιχα αντίγραφα της λίστας. 

Δυστυχώς για τον κ. Παπακωνσταντίνου ο ίδιος με τη στάση που επέδειξε έδωσε τη δυνατότητα να θεωρηθεί ο βασικός υπεύθυνος για την αλλοίωση της λίστας. Ακόμη κι αν δεχθούμε τη δική του εκδοχή ότι στοχοποιήθηκε από κάποιους, δεν μπορούμε παρά να δεχθούμε ότι τους βοήθησε με την επιπολαιότητα που χειρίστηκε την υπόθεση. Πώς μπορεί να πιστέψει και ο πιο καλοπροαίρετος ότι από την ώρα που ζήτησε να γίνει επεξεργασία στη λίστα για να του υποδειχθούν τα ονόματα των μεγαλύτερων καταθετών, οι συνεργάτες του που την έκαναν δεν τον ενημέρωσαν ότι υπήρχαν και ονόματα που παρέπεμπαν σε, πιθανούς έστω, συγγενείς του; 

Ακόμη λοιπόν κι αν μπορέσει ο πρώην υπουργός να αποδείξει ότι η λαθροχειρία δεν έγινε από τον ίδιο, αλλά από κάποιους που ήθελαν να τον εξοντώσουν πολιτικά, παραμένουν οι τεράστιες ευθύνες του για την ανικανότητα που επέδειξε σε μια υπόθεση, με άγνωστη μεν φορολογική αποδοτικότητα, αλλά με μεγάλη συμβολική σημασία. 

Του ΣΗΦΗ ΠΟΛΥΜΙΛΗ 

(ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ-06/1/2013)