ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΤΕΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

■ Ένα προγεφύρωμα νομιμοποιείται… 

Η επάνοδος στην επικαιρότητα της επικείμενης ανεγέρσεως ισλαμικού τεμένους στην Αθήνα, καθώς το θέμα αυτό εισέρχεται πλέον στην τελική, όπως φαίνεται, φάση του, αποτελεί μια ακό­μη περίπτωση κυβερνητικής αποφάσεως που λαμβάνεται χωρίς να ληφθούν υπ' όψιν ζωτικής σημασίας πληροφορίες που υπάρ­χουν από τις αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες ως προς τις επιπτώσεις του γεγονότος αυτού από απόψεως εθνικής ασφαλείας... 

Το θέμα αυτό, που έχει απασχολήσει και άλλοτε τα «Επίκαιρα» (βλ. σχετικό όρθρο του συντάκτη του παρόντος στο τεύχος 128,29/3- 4/4/2012), επανήλθε για μια ακόμη φορά στο προσκήνιο υπό τη συνηθισμένη του διάστα­ση, της υποχρεώσεως δηλαδή, της Ελλάδας ή των πιέσεων που δέχεται, κυρίως από την Τουρκία να εξασφαλίσει τη δυνατότητα στους μουσουλμάνους να εκτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και για λοιπούς ανθρωπιστι­κούς κυρίως λόγους ενώ ο αντίλογος από την άλλη πλευρά ήταν η απειλή για αποδόμηση της συνοχής της κοινωνίας και άλλοι λόγοι απτόμενοι εθνικών και περιβαλλοντικών ζητημάτων (βλ. προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας του Μητροπολίτη Σεραφείμ που συζητήθηκε στις αρχές του μήνα). 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα του πλαισίου στο οποίο πραγματοποιούνται οι συζητήσεις σχετικά με το θέμα αυτό ήταν η ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εκπομπή της κυρίας Μιχαλονάκου στο κανάλι KOΝTRA το περασμένο Σάββατο. Όπως ήταν αναμενόμενο, η συζήτηση επεκτάθηκε στο θέμα της λαθρομεταναστεύσεως, με τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τριγάζη να υπεραμύνεται των δυστυχών υπάρξεων που έρχονται εδώ κατατρεγμένοι λόγω των στρατιωτικών επεμβάσεων της Δύσεως κ.λ.π. -λες και η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να πληρώνει μόνη ή κυρίως αυτή τα σπασμένα κάθε επεμβάσεως άλλων.. Η παρουσία του γνωστού καθηγητού Κ. Ρωμανού, που έχει γράψει την πλέον εμπεριστατωμένη μελέτη για το θέμα («Εθνοκτονία Εν Εξελίξει»), κάλυψε βέβαια το θέμα από άλες σημαντικές πλευρές αλλά και πάλι η διάσταση της εθνικής ασφαλείας απουσίαζε. 

Μετανάστες και ισλαμικό κίνημα 

Κατά την άποψη μας η εξέταση του θέματος του τεμένους ως απτόμενου άμεσα της λαθραίας παρουσίας μεγάλου αριθμού μουσουλμάνων, πρέπει να γίνει α) σε εθνικό πλαίσιο και β) στο γενικότερο πλαίσιο της ανόδου του ισλαμικού κινήματος σε παγκό­σμια βάση και των επιδιώξεων του για επέκταση σε όλο και ευρύτερες περιοχές. 

Στο εθνικό πλαίσιο η παρουσία σε μια χωρά μεταναστών και δη σε μεγάλο αριθμό, με διαφορετική κουλτούρα και θρήσκευμα θεωρείται ότι είναι δυνατόν να προκαλέσει εθνολογι­κές κοινωνικές και πολιτισμικές συγκρούσεις με τον γηγενή πληθυσμό, να επηρεάσει την οικονομία και κυρίως την κοινωνική και εθνι­κή της συνοχή, σε βαθμό που να θεωρείται πλέον ως καθαρή απειλή εθνικής ασφαλείας. Τούτο γίνεται με την εισαγωγή εθνοφυλετικών, θρησκευτικών και πολιτισμικών στοι­χείων εκ μέρους των μεταναστών, τα οποία έρχονται σε αντίθεση με τις αξίες του πληθυσμού του κράτους υποδοχέα, καθώς και με τη μεταφορά στο έδαφος του τελευταίου συγκρούσεων της χώρας προελεύσεως τους ή της χώρος αυτής με τους υπηκόους άλλων χωρών. Ενισχυτικό της απόψεως αυτής είναι το γεγονός ότι οι μετανάστες διατηρούν τους δεσμούς τους με τη χώρα καταγωγής τους ή εμφορούνται από πολιτικές και ιδεολογικές αρχές ή θρησκευτικές αρχές που μπορούν να αποβούν επικίνδυνες για τις χώρες που τους φιλοξενούν. Επιπλέον, προκαλείται σταδιακή υπονόμευση της εθνικής και κοινω­νικής συνοχής διότι η μαζική παρουσία μεταναστών από υπο­βαθμισμένες κατά κανόνα χώρες καταλήγει τις περισσότερες φορές -ως εκ της μη ενσωματώσεως τους στις τοπικές κοινωνίες- στην γκετοποίηση, τη δημιουργία, δηλαδή παράλληλων και ξεχωριστών κοινωνιών, η οποία οδηγεί στη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, στην ανατροπή δημογραφικών ισορροπιών, με τελική εμφάνιση σε βάθος χρόνου εθνοτικών και πολιτισμικών συγκρούσεων μεταξύ αυτών και του γηγενούς πληθυσμού (βλ. την κατάσταση στον Άγιο Παντελεήμονα και όχι μόνο), ή στην εμ­φάνιση ακραίων οργανώσεων (βλ. την καθό­λου ανεξήγητη άνοδο της Χρυσής Αυγής). 

Για την Ελλάδα το πρόβλημα αυτό έγκειται κυρίως στην ποσοτική και θρησκευτική του διάσταση, της τελευταίας νοουμένης υπό το πρίσμα της μεγάλης σε αριθμό συγκεντρώσεως στη χώρα μουσουλμάνων λαθρομεταναστών, οι οποίοι ζουν απομονωμένοι από την υπόλοιπη ελληνική κοινωνία για πολλούς λόγους με βασική αιτία για τη μη ενσωμάτω­ση ή αφομοίωση από την ελληνική κοινωνία τον θρησκευτικό παράγοντα ο οποίος θέτει σχεδόν ανυπέρβλητα εμπόδια στην υιοθέτη­ση του δυτικού τρόπου ζωής. 

Η προέλευση μεγάλου αριθμού από αυτούς από χώρες με γνωστή ιστορία και συμμετοχή σε εξτρεμιστικές και τρομοκρατικές δραστηριότητες (Πακιστάν, Αλγερία Αφγανιστάν, Μπανγκλαντές, Μαρόκο, Σομαλία, Λιβύη, Ιράκ κ.λ.π.) θέτει το άλλο, γενικότερο, πλαίσιο για την εξέταση του θέματος από απόψεως εθνικής ασφαλείας υπό την έννοια της γενικότερης αντιπαραθέσεως του Ισλάμ με τον υπόλοιπο κόσμο, κάτι που δεν χρειάζεται να αναφερθεί εδώ, δεδομένου του πλήθους τεκμηριωμένων μελετών στο Διαδίκτυο. 

Σκοπιμότητες 

Υπό το πρίσμα αυτό, η επιμονή των μου­σουλμάνων να αποκτήσουν ένα μεγάλο τέμενος στην Αθήνα με χωρητικότητα 350 πιστών και λίγο παραπάνω από τόσους που θα μπορούν να χρησιμοποιούν τον περιβάλλοντα του τεμένους χώρο, υποκρύπτει και άλλες σκοπιμότητες. Από την αξιόλογη ιστοσελίδα RIMSE, που ασχολείται με το ριζοσπαστικό Ισλάμ στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, πληροφορούμεθα (15/9/2011) κάτι το οποίο οι επικεφαλής των εδώ μουσουλμανι­κών οργανώσεων αποφεύγουν συστηματικά να αναφέρουν και καταρρίπτει τον μόνιμο ισχυρισμό τους και των εν Ελλάδι «προοδευτικών» που τους υποστηρίζουν, οι περισσότεροι των οποίων λόγω ιδεολογίας δεν έχουν και μεγάλη σχέση με εκκλησίες και θρη­σκείες -όπιο του λαού γαρ-, αλλά παραδό­ξως κόπτονται για τη δημιουργία ισλαμικού τεμένους ενώ ο μάλλον εμφορούμενος από τις ίδιες απόψεις Γ. Καμίνης που έχει φέρει την Αθήνα σε αυτά τα χάλια μας απεκάλυψε πρόσφατα την επιδίωξή του να ανεγείρει άλλα δύο ανά διαμέρισμα της Αθήνας ήτοι συνολικώς άλλα δεκατέσσερα τη στιγμή που η εμπάθειά του για τη θρησκεία των Ελλήνων έχει πλειστάκις αναφερθεί. Ο ισχυρι­σμός αυτός είναι ότι η Αθήνα είναι η μοναδι­κή ευρωπαϊκή πρωτεύουσα στην οποία δεν λειτουργεί επίσημο ισλαμικό τέμενος. 

Η αλήθεια είναι ότι στην Αθήνα υπάρχει ήδη από το 2007 λατρευτικός χώρος χωρη­τικότητας περίπου 3.000 ατόμων (!), πολλα­πλής δηλαδή χωρητικότητας από το σχεδια­ζόμενο τέμενος στον Βοτανικό, σύμφωνα με δήλωση της κυρίας Χάλα Ακάρι, εκπρόσω­πος του Ελληνο-Αραβικού Μορφωτικού και Πολιτιστικού Κέντρου, μέσα στον χώρο που στεγάζει το ίδιο το Κέντρο. Το συγκεκριμένο Κέντρο, που λειτουργεί νόμιμα από το 2001, μετεγκαταστάθηκε -το 2007- από τους Αμπελοκήπους σε κτήριο στο Μοσχάτο, το οποίο αγοράσθηκε, ανακαινίσθηκε και τρο­ποποιήθηκε αναλόγως από Σαουδάραβα -τι άλλο;- επιχειρηματία έναντι 2,5 εκατ. ευρώ! Αυτό που προκάλεσε εντύπωση ήταν η απουσία από την παραπάνω εκπομπή του Αιγυπτίου Ναϊμ Ελγαντούρ, προέδρου της Μουσουλμανικής Ενώσεως Ελλάδος, ο οποί­ος έχασε μια μοναδική ευκαιρία προβολής του θέματος από τηλεοράσεως (Σ.Σ: μήπως βρισκόταν πάλι στην Κωνσταντινούπολη για να προσκυνήσει τους τάφους των εννέα Τούρκων ακτιβιστών της γνωστής για τη διασύνδεσή της με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα τουρκικής οργανώσεως ΙΗΗ, του «Μαβί Μαρμαρά»;). Σύμφωνα με άρθρο του Ανδρέα Μπανούτσου που κάνει διατριβή στο Πανεπιστήμιο Μπάκινγχαμ με θέμα «Το Ισλάμ στην Ελλάδα και η Ισλαμική απειλή», ο Ελγαντούρ είναι άμεσα συνδεδεμένος με το τέμε­νος, την πραγματοποίηση του οποίου θέλει να παρουσιάσει ως προσωπική του επιτυχία για τους δικούς του ενδο-μουσουλμανικούς λόγους. Κατά τον ίδιο, ο Ελγαντούρ ακολου­θεί την πολιτική που εδώ και δεκαετίες ακο­λουθεί η Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Ευρώπη, προσεκτικές δηλαδή κινήσεις με γνώμονα τη βαθμιαία προώθηση της ισλαμι­κής πολιτικής ατζέντας η οποία έχει ως τε­λικό της στόχο την ισλαμοποίηση της Ευρώ­πης. Το μυστικό σχέδιο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας έχει διαρρεύσει από το 2001 και είναι γνωστό στους κύκλους των δυτικών υπηρεσιών πληροφοριών ως «The Project». 

Σύμφωνα με το εν λόγω δημοσίευμα στο RIMSE, ο Ελγαντούρ έχει σχέσεις τόσο με την ισλαμική οργάνωση των Αδελφών Μουσουλμάνων όσο και με την τουρκική ισλαμιστική μη κυβερνητική οργάνωση ΙΗH η οποία οργάνωσε την αποστολή «Στόλος της Ελευθερί­ας» στη Γάζα τον Μάιο του 2010, η οποία είχε σκοπό την ενίσχυση της Χαμάς που αποτελεί παρακλάδι της μη τρομοκρατικής αλλά εξ­τρεμιστικής Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Εξ αυτού, καθώς και λόγω των επαφών του με τους ψευδομουφτήδες της Θράκης ίσως να δικαιολογείται το γεγονός ότι ο ίδιος αποτελεί, κατά πληροφορίες αντικείμενο ενδιαφέροντος της ΕΥΠ εδώ και αρκετά χρόνο. 

Περιέργως δε, η ελληνική κυβέρνηση διεξάγει συνομιλίες με το συγκεκριμένο άτομο, το οποίο αντιμετωπίζεται ως οιονεί επίσημος συνομιλητής της στο θέμα της ανεγέρσεως του ισλαμικού τεμένους στην Αθήνα. Εξ ου και η παρατήρηση στην αρχή του παρόντος άτι η απόφαση για το τέμενος αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα λήψεως κυβερνητικής αποφά­σεως χωρίς να λαμβάνονται υπ' όψιν οι πληροφορίες των αρμόδιων ελληνικών υπηρεσιών. 

Το φαινόμενο διαχρονικό, βέβαια, όπως και η λήψη σοβαρών αποφάσεων από άσχετα -όπως υποψιαζόμαστε για τη συγκεκριμένη περίπτωση- άτομα, γιατί είμαστε σίγουροι ότι αν κάποιος έθετε υπ΄ όψιν του πρωθυ­πουργού τις πληροφορίες που υπάρχουν για το θέμα, η απόφαση αυτή δεν θα λαμβανό­ταν ποτέ. Θα επανέλθουμε. 

TOY ΜΑΝΟΥ HΛΙΑΔH 

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-25/04-01/05/2013)