Τρία χρόνια μετά από εκείνη την καταραμένη μέρα

• Από την πρώτη στιγμή της υπαγωγής της Ελλάδας σε καθεστώς υποτέλειας μέσω Μνημονίου, οι Γερμανοί γνώριζαν την πορεία της χώρας μας. 

ΓΡΑΦΕΙ 0 ΠΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ 

Ήταν Παρασκευή, 23 Απριλίου του 2010. Γιορτή του Αγίου Γεωργίου, μέρα που γιόρταζε και ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπαν­δρέου, ο οποίος βρισκόταν στο Καστελόριζο με ειδικό σκοπό. Όχι φυσικά για να υπογραμμίσει με την παρουσία του την ελληνικότητα του ακριτικού νησιού, που είναι καρφί στα συμφέροντα της Τουρκίας. Κάθε άλλο. Ο Γ. Παπανδρέου είχε διαλέξει συμβολικά το Καστελόριζο για να οδηγήσει από εκεί την Ελλάδα στη μεγαλύτερη εθνική ταπείνωση της σύγχρονης ιστορίας της: να την υπαγάγει σε καθεστώς υποτέλειας προς την Ε.Ε και το ΔΝΤ μέσω της υπογραφής του διαβόητου πλέον ανά την υφήλιο Μνημονίου... 

«Είναι ανάγκη, ανάγκη εθνική και επιτακτική, να ζητήσουμε επισήμως από τους εταίρους μας την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης που από κοινού δημιουργήσαμε στην Ε.Ε. Έχω ήδη δώσει εντολή στον υπουργό Οικονομικών να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες» ανακοίνωσε προς τον παγωμένο από φρίκη ελληνικό πληθυσμό. «Ο τελικός μας στόχος, ο τελικός μας προορισμός είναι να απελευθερώσουμε την Ελλάδα από επιτηρήσεις και κηδεμονίες» πρόσθετε υποκριτικά. «Δημιουργήσαμε νέες συμμαχίες» καυχιόταν. «Ξέρουμε τον δρόμο για την Ιθάκη και έχουμε χαρτογραφήσει τα νερά» ισχυριζόταν και διακήρυττε ότι «θα φθάσουμε εκεί ασφαλείς, πιο σίγουροι, πιο δίκαιοι, πιο περήφανοί»! 

Λόγια του αέρα. Ποιες «νέες συμμαχίες» δημιούργησε ο Παπανδρέου; Με λοιδορίες και περιφρόνηση αντέδρασαν οι «σύμμαχοι» και οι εταίροι του Γιώργου. «Οι Έλληνες παρακαλούν επισήμως για λεφτά τους Ευρωπαίους» ήταν π.χ ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της γερμανικής κυβερνητικής εφημερίδας «Ντι Βελτ» την επόμενη μέρα. «Η Ελλάδα ζητάει βοήθεια για το βυθιζόμενο σκάφος της» ήταν ο επίσης πρωτοσέλιδος τίτλος της παγκόσμιας έκδοσης των «Τάιμς της Νέας Υόρκης». «Η Ελλάδα παραδίνεται και ζητάει διάσωση» ήταν ο σχετικός τίτλος μέχρι και της ισπανικής «Ελ Παίς». 

Όλοι στο εξωτερικό αντιμετώπιζαν την υπαγωγή σε καθεστώς Μνημονίου ως παράδοση άνευ όρων της Ελλάδας στο απόλυτο έλεος της Ε.Ε και του ΔΝΤ. Με πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της η γερμανική «Ντι Βελτ» δεν άφηνε κανένα περιθώριο αυταπατών ούτε στο πώς αντιμετώπιζε το θέμα το Βερολίνο ούτε για το κίνητρα του. «Οι εταίροι μας θα συνδράμουν άμεσα και αποφασιστικά ώστε να παράσχουν στην Ελλάδα το απάνεμο λιμάνι που θα μας επιτρέψει να ξαναχτίσουμε το σκάφος μας με γερά και αξιόπιστα υλικά» είχε πει ο Γ. Παπανδρέου στο κωμικοτραγικό από πολιτική σκοπιά διάγγελμα του προς τον ελληνικό λαό. 

Παραμύθια. Το πρωτοσέλιδο άρθρο της «Ντι Βελτ» την επομένη βάζει τα πράγματα στη θέση τους. «Δεν πρέπει κάνεις να αυταπατάται. Δεν οφείλεται σε υπέροχη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη το γεγονός ότι τώρα πρέπει να δοθεί βοήθεια» διευκρινίζει χωρίς περιστροφές και εξηγεί: «Πρόκει­ται απλώς για την προστασία των δικών μας συμφερόντων. Αν δεν βοηθιούνταν οι Έλληνες, μερικές ευρωπαϊκές τράπεζες θα βρίσκονταν εκ νέου στο χείλος του γκρεμού -και τότε θα έπρεπε και πάλι να πληρώσουμε σε διαφορετικό σημείο». Η δεξιά γερμανική εφημερίδα ομολογεί ευθέως ότι «στην καλύτερη περίπτωση τα δισεκατομμύρια της βοήθειας θα δώσουν χρόνο στην υπόλοιπη Ευρωζώνη να αποκτήσει ανοσία καλύτερα εναντίον της ελληνικής καταστροφής από το χρέος». Ο γερμανικός σχεδι­ασμός συμπεριλαμβάνει από την πρώτη στιγμή και την αναδιάρθρωση του χρέους, με όλες τις ολέθριες συνέπειες της κίνησης αυτής, τις οποίες έχει ήδη υποστεί ο λαός μας. 

Η «Ντι Βέλτ» το έγραφε από την πρώτη κιόλας, μέρα στο προαναφερθέν άρθρο την «Χωρίς 'κούρεμα' -δηλαδή αναδιάρθρωση χρέους· η Ελλάδα αργά ή γρήγο­ρα θα καταρρεύσει» τόνιζε χωρίς ταλα­ντεύσεις η γερμανική εφημερίδα. 

Την ιδία μέρα δημοσιευόταν στην «Καθημερινή», στις 24 Απριλίου 2010, ένα άρθρο του Γιάννη Στουρνάρα που χαρακτήριζε το Μνημόνιο «μεγάλη ευκαιρία ανόρθωσης της οικονομίας της χώρας» ήδη από τον τίτ­λο του. «Η κυβέρνηση δεν πρέπει να ανησυχήσει για ενδεχόμενες αντιδράσεις ορισμένων τμημάτων της κοινωνίας και του πολιτικού κόσμου» υπογράμ­μιζε ο νυν υπουργός Οικονομικών και πρόσθετε: «Η κυβέρνηση πρέπει να αποκρούσει προτάσεις περί αναδιάρθρωσης του χρέους που όχι μόνον δεν χρειάζεται, αλλά είναι και επικίνδυνη για τη χρηματοοικονομική ευστάθεια της χώρας». Όπως είναι φυσικό, έγινε αυτό που είπαν οι Γερμανοί. 

Πάνω από το άρθρο του Γ. Στουρνάρα υπήρχε στην «Καθημερινή» και ένα άρθρο του ανεκδιήγητου Στέφανου Μά­νου. «Επιτέλους, ο πρωθυπουργός αποφάσισε να προσφύγει στον μηχανισμό στήριξης Ε.Ε-ΔΝΤ! Έκανε πολύ καλά! Η εμπλοκή του ΔΝΤ εξυπηρετεί το γενικό συμφέρον. Η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού θα ωφεληθεί» έγραφε περισπούδαστα ο Στ. Μάνος. Τρομερό... όφελος είδαν οι Έλληνες από το Μνημόνιο! Τρελοί και παλαβοί από τη χαρά τους είναι με τη σημερινή οικονομική κατάσταση! 

(ΕΘΝΟΣ-23/04/2013)