Το τζαμί μάς έλειπε!

Οι ευθύνες για την εισβολή των λαθραίων και το τέμενος. 

Δηλαδή θα έχουμε τζαμί στην Αθήνα; Θα βγαίνει ο μουεζίνης στον οντά και θα φωνάζει «Αλλάχ - Αλλάχ μπιρ Αλλάχ;» ανέκραξε ο Θέμης. «Ναι, και θα βγαίνει από πίσω του η Γκιουλμπαχάρ και θα τραγουδάει μαζί με τη Φατμαγκιούλ και τον Σουλεϊμάν» είπε γελώντας ο Περικλής. Η κατάσταση, όμως, δεν είναι για γέλια. Σήμερα δεν υπάρχει Χριστόδουλος, και οι μουσουλμάνοι, πλειοψηφία πια σε πολλές γειτονιές του λεκανοπεδίου, αποκτούν το τέμενος και θα απλώσουν τα χαλιά στο δάπεδο, θα βγάζουν τα παπούτσια τους και σιγά σιγά θα αποκτήσει η γύρω περιοχή χρώμα Βαγδάτης και οσμή κάλτσας!.. 

«Αμ, τι νομίζετε; Τυχαία μας έφεραν τον κατακλυσμό των τουρκικών σίριαλ στα κανάλια; Τυχαίες ήταν όλες εκείνες οι "ενημερωτικές εκπομπές" που πρόβαλαν το μουσουλμανικό στοιχείο και προσπάθησαν να μας εξοικειώσουν με την ιδέα ότι κάθε γειτονιά πρέπει να έχει τους μουσουλμάνους της;» είπε ο Αντώνη που ήλθε στην Ελλάδα διωγμένος από την Πόλη με το πογκρόμ του 1955. 

«Χρόνια τώρα αναρωτιέμαι πού βρίσκουν όλοι αυτοί οι ρακένδυτοι -συμπαθείς κατά τα άλλα- μουσουλμάνοι τα δύο ή τρεις χιλιάδες δολάρια, που -όπως οι ίδιοι λένε- τους ζητούν οι "δουλέμποροι" για να τους περάσουν στην Ελλάδα. Με τρεις χιλιάδες δολάρια στις πατρίδες τους αγοράζουν βίλα και πληρώνουν υπηρέτες. Αλλά πώς αλλιώς θα γινόταν η χώρα μπάχαλο; Πήγαμε και υπογράψαμε κι εκείνο του Δουβλίνου και μας έδεσαν τα χέρια. Δεν φταίνε οι καημένοι οι λαθραίοι. Εμείς φταίμε που δεν θωρακίσαμε τη χώρα, που είχαμε αφεθεί στη νιρβάνα της καλοπέρασης και δεν είχαμε κανένα θέμα με το "φτηνό εργατικό δυναμικό" ,τρομάρα μας. Τώρα, φθάσαμε στο σημείο διεκδικούν οι Έλληνες τις δουλειές των μεταναστών, με χαμηλό μεροκάματο, αφού δεν υπάρχει εργασία. 

Το τζαμί, λοιπόν, ήταν, φυσική συνέπεια. Για ρωτήστε τι έχουν πάθει άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που δέχθηκαν κι αυτές τον εισοδισμό του μουσουλμανικού στοιχείου. Τρέχουν τώρα οι κάτοικοι και… θάβουν γουρούνια στις περιοχές που επιλέγονται για την ανέγερση τζαμιών, σε μια προσπά­θεια να "μολύνουν" το έδαφος και να αποτρέψουν την ανύψω­ση μιναρέδων» είπε ο Αντώνης. Δεν μπορώ να πω ότι η συντρο­φιά μας διακρίνεται για ρατσιστι­κά ή ξενοφοβικά συναισθήματα. Αλλά το τζαμί, όπως και να το κάνουμε, σοκάρει. Η Ελλάδα, ως το 1990, ήταν μια χώρα με το 95% του πληθυσμού της ακραιφνώς ελληνικό και χριστιανικό. Τώρα, μέσα στη γενικότερη μιζέρια μας, έρχεται και το τζαμί να συμπληρώσει το γκρίζο και γκροτέσκο σκηνικό. 

Για σκέψου να μένεις στην Αθήνα και ν΄ ακούς τρεις φορές τη μέρα από τα μεγάφω­να τον μουεζίνη να επικαλείται έναν άλλον θεό. Δεν είναι λίγο, όπως και να το κάνουμε. Θα το χωνέψουμε, άραγε, εύκολα; 

Η ΑΚΙΣ

(ΕΦ.ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-10/04/2013)