Σφαίρες επιρροής και μονολιθικά δόγματα

• Η θέση της Ελλάδας στις γεωπολιτικές ανακατατάξεις. 

• Σήμερα, με την παγκοσμιοποίηση και τη νομισματική συνεργασία, η εμμονή στο παλαιό δόγμα τού τύπου «ανήκομεν εις την Δύσιν» έχει πλέον χάσει το βασικό χαρακτηριστικό του. 

• Η Ελλάδα πρέπει να επιβάλει μια πολυδιάστατη πολιτικοοι­κονομική εξωτερική πολιτική ίσης προσέγγισης προς όλους. 

Και ενώ Ρωσία και ΗΠΑ βρίσκονται ήδη στο τελικό στάδιο συνεννόησης για μια νέα Γιάλτα, όπου καταγράφονται ισορροπίες τρόμου αλλά και συνεργασίες αμοιβαίων επενδύσεων, η Ελλάδα, παγιδευμένη σε μια παλαιού τύπου μεταπρατική πολιτική, επιμένει να παίζει τον ρόλο τού κομπάρσου και να είναι παντελώς απούσα από τις νέες γεωπολιτικές ανακατατάξεις που θα καθορίσουν τις μοίρες των λαών της περιοχής μας για την προσεχή τριακονταετία....
 

Η εμμονή σε ένα παλαιό δόγμα του τύπου «ανήκομεν εις την Δύσιν» έχει πλέον χάσει το βασικό χα­ρακτηριστικό του, που ήταν η με κάθε θυσία εξάρτηση μας από τις δυνάμεις εκείνες που μας προστάτευαν από το σιδηρούν παραπέτα­σμα της εποχής, ικανοποιούσαν έως έναν βαθμό τις αμυντικές ανάγκες της χώρας μας, αλλά ταυ­τόχρονα μας πίεζαν ασφυκτικά μέ­σω μιας «συμμάχου» μας στο NA­TO για υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες, σέρνοντάς μας στην ου­σία στη χρεοκοπία μέσω ενός επαί­σχυντου δανεισμού. 

Σήμερα, με την επιβληθείσα από την παγκοσμιοποίηση των αγορών αναγκαστική νομισματική συνεργασία των ισχυρότερων οι­κονομιών του κόσμου, οι πολιτι­κοοικονομικές και όχι μόνο συνερ­γασίες μεταξύ κρατών αποτελούν πλέον τον κανόνα και αποκαθηλώνουν τα πεπερασμένα μονολιθικά δόγματα. 

Κάθε έθνος -και αυτό το διαπι­στώνουμε καθημερινά σε όλα εκείνα τα κράτη που σέβονται την ιστορία τους- φροντίζει έτσι ώστε να μη θέτει σε κίνδυνο την εθνική ταυτότητά του και κυριαρχία του, ενώ ταυτόχρονα να επιδιώκει την ευημερία του λαού του. 

Ρωσία, ΗΠΑ και Κίνα, τρεις παγκόσμιες δυνάμεις με εξαιρετι­κές επιδόσεις στους σύγχρονους τομείς ανάπτυξης, σεβόμενες τους διαχρονικούς αγώνες τους, δίνουν παραδείγματα αυτοσεβασμού των λαών τους και παράλλη­λα επιδιώκουν συνεργασίες με κράτη ικανά να στηρίξουν όχι μόνο τις ενδεχόμενες επενδύσεις τους σε αυτά, αλλά και τη θέλησή τους να διατηρήσουν την εθνική κυ­ριαρχία τους, εγγυώμενα με αυτόν τον τρόπο μια μακροχρόνια και αμοιβαία επωφελή συνεργασία με αυτές. 

Η θέση της Ελλάδος, μιας χώ­ρας συμμάχου των ΗΠΑ, της Ρω­σίας. της Μ. Βρετανίας, της Γαλ­λίας, της Αιγύπτου, για την οποία, ειρήσθω εν παρόδω, έπεσαν κορ­μιά Ελλήνων στρατιωτών στο Ελ Αλαμέιν για να υπερασπιστούν την ανεξαρτησία της στα 1942, είναι να απαιτήσει από όλους αυτούς όχι μόνον το δικαίωμα σεβασμού της, αλλά να επιβάλει με διάφορους δι­πλωματικούς και άλλους χειρι­σμούς της μια πολυδιάστατη πολι­τικοοικονομική εξωτερική πολιτική ίσης προσέγγισης προς όλους. 

Η διαμόρφωση των σύγχρο­νων σφαιρών επιρροής είναι πολυ­διάστατη και αφήνει σε κράτη, με θέληση και που σέβονται τον εαυ­τό τους, περιθώρια ελιγμών και συμμετοχής σε περισσότερα του ενός σχημάτων, τόσο σε οικονομι­κό επίπεδο γεωπολιτικής σημασίας -υδρογονάνθρακες, ορυκτά, δίκτυα ενέργειας κ.λπ.- όσο και σε διακρατικές συνεργασίες ποικί­λων μορφών. 

Στρατηγικές συνεργασίες 

Για την περίπτωση της Ελλάδας αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να εγκαταλείψει το NATO, την Ε.Ε ή άλλους διεθνείς οργανισμούς, με­ρικών των οποίων μάλιστα αποτε­λεί ιδρυτικό μέλος. 

Κάθε άλλο. Της δίνεται όμως η δυνατότητα επιλογής στρατηγικών συνεργασιών, τόσο με κράτη-μέλη των ως άνω οργανισμών όσο και με δυνάμεις που διαχρονικά στήρι­ξαν τα συμφέροντα Ελλάδας και Κύπρου στο Συμβούλιο Ασφαλεί­ας του ΟΗΕ. 

Πολλοί αναλυτές θεωρούν ότι η παρούσα οικονομική αδυναμία που βιώνει η χώρα μας είναι απα­γορευτική για τέτοιου είδους αναθεώρησης των δεσμευτικών πολι­τικών με τις οποίες ανίκανες και ανεύθυνες ελληνικές κυβερνή­σεις καταχρέωσαν και στην ουσία υποθήκευσαν σε ξένα συμφέρον­τα τόσο την εθνική μας κυριαρχία όσο και την ευημερία του ελληνι­κού λαού. 

Υπάρχουν όμως και άλλοι, γνώστες των μακροοικονομικών εξελίξεων, που υποστηρίζουν ότι στην ουσία τα κράτη ουδέποτε τί­θενται σε καθεστώς ολικής χρεοκοπίας και ως εκ τούτου η αποπλη­ρωμή των οποιαδήποτε χρεών τους μετατίθεται στο διηνεκές, εφόσον αυτά είναι αποφασισμένα, πάση θυσία να επιζήσουν και να αναζητήσουν πρόσφορες λύσεις ανάμεσα στις ανταγωνιζόμενες, για ηγεμονία και επέκταση των σφαιρών επιρροής τους, παγκό­σμιες δυνάμεις. 

του Δρος ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΡΑ 

Καθηγητή-ιστορικού 

(Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΥΡΙΟ-19/04/2013)