Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ

■ 0 αρχηγός της ΝΔ θα κληθεί να δώσει εξηγήσεις για την τακτική της μη σύγκρουσης με τους δανειστές. 

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΑΔΗΜΑ 

Θέση μάχης παίρνουν δελφίνοι, «βαρόνοι», ακόμα και απλοί βου­λευτές ενόψει της συνεδρίασης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας την επόμενη Πέμπτη, 19 Φε­βρουάριου, οπότε και θα συζητηθούν «όλα» - τουλάχιστον όπως δεσμεύτηκε ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς. Εξάλλου, πλην όλων των άλλων, δεν ξεχνούν, όπως υποστηρί­ζουν, τι πόλεμο δέχτηκαν προεκλογικά από τη Συγγρού για να εκλεγούν οι «εκλεκτοί» του προεδρικού περιβάλλοντος. 

Αυτή την ώρα μπορεί να μην βγαίνουν ανοιχτά οι βουλευτές εναντίον του αρχηγού της Νέας ...Δημοκρατίας, αλλά, όπως όλα δείχνουν, η εσωκομματική αναμέτρηση δεν θα αργήσει, αναδεικνύοντας τα λάθη που έγιναν προεκλογικά, και όχι μόνο. Ήδη ο πολιτευτής και προσωπικός φίλος του τέως πρωθυπουργού Φαήλος Κρανιδιώτης υποστηρίζει ότι «αν οι δανειστές υποχωρή­σουν, η ΝΔ θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις για τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση Παπαδήμου και την τακτική της μη σύγκρουσης που ακολούθησε, ψηφίζοντας το δεύτερο Μνημό­νιο». Εξάλλου, πριν από τρία χρόνια, στις 12 Φεβρουάριου του 2012 -σαν σήμερα δη­λαδή-, ο Αντώνης Σαμαράς διέγραφε είκο­σι δύο βουλευτές του γιατί ήταν αντίθετοι στην υπερψήφιση του Μνημονίου, παρόλο που και ο ίδιος επί δεκαέξι μήνες ακολου­θούσε σκληρή αντιμνημονιακή γραμμή. 

Ο πρόεδρος της ΝΔ μέσα σε μια νύχτα διέγραψε την Ελίζα Βόζεμπεργκ (Α' Αθή­νας), την Έλενα Κουντουρά (Α7 Αθήνας), τον Δημήτρη Σταμάτη (Αιτωλοακαρνανίας), τον Κώστα Παπασιώζο (Άρτας), τον Γιώρ­γο Βλάχο (Αττικής), τον Μιχάλη Γιαννάκη (Βοιωτίας), τον Μαργαρίτη Τζήμα (Δρά­μας), τη Μίκα Ιατρίδη (Δωδεκανήσου), τον Αλέξανδρο Δερμεντζόπουλο (Έβρου), τον Κώστα Μαρκόπουλο (Ευβοίας), τον Μανώ­λη Κεφαλογιάννη (Ηρακλείου), τον Κώστα Γκιουλέκα (Α' Θεσσαλονίκης), τον Ζήση Τζηκαλάγια (Καστοριάς), τον Χρήστο Ζώη (Λάρισας), τον Σπύρο Γαληνό (Λέσβου), τον Παναγιώτη Μελά (Α' Πειραιά), τον Γιώργο Καρασμάνη (Πέλλας), τους Θεό­φιλο Λεονταρίδη, Τάσο Καρυπίδη και Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά (Σερρών), τον Γιώργο Βαγιωνά (Χαλκιδικής) και τον Πάνο Καμμένο (Β' Αθήνας). Βέβαια, πριν από τις εκλογές του 2012 κάποιοι επέστρεψαν, οι περισσότεροι ακολούθησαν τον σημερινό υπουργό Εθνικής Άμυνας στο νεοσύστατο τότε κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ενώ άλλοι έχουν αποχωρήσει από την πο­λιτική. Συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά τον διαβεβαίωναν ότι οι αντιφρονούντες δεν θα ξεπερνούσαν τους εννέα, ενώ η διαγραφή τους ήταν μονόδρομος, αφού αλλιώς «δεν θα μπορούσε να σταθεί..». Ο ίδιος επαναλάμβανε ότι «προέχει το εθνικό συμφέρον και όχι το κομματικό», ενώ είχε και την ανοχή του Κώστα Καραμανλή, που επιθυμούσε και επιθυμεί την παραμονή της χώρας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τελικά όμως οι βουλευτές που είχαν διαφορετική άποψη έφτασαν τους είκοσι δύο, ενώ λίγο πριν από την ψηφοφορία, έπειτα από έντονες πιέσεις της ηγετικής ομάδας, τουλάχιστον εφτά ακόμα «γαλάζιοι» βου­λευτές μεταπείστηκαν και ψήφισαν τελικά το Μνημόνιο. 

Τα αποτελέσματα, γνωστά: ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας έμμεσα «φούσκω­σε» το κίνημα του Πάνου Καμμένου, έχασε το ένα τρίτο της Κ.Ο. και τρεις μήνες μετά, τον Μάιο του 2012, η συντηρητική παράτα­ξη κατέγραφε το ιστορικό χαμηλό 18,9%. Τελικά χρειάστηκαν και δεύτερες εκλογές, τον Ιούνιο του 2012, τις οποίες η Νέα Δη­μοκρατία, βάζοντας σκληρά διλήμματα, κερδίζει ανεβάζοντας το ποσοστό της στο 29,8% και ο Αντώνης Σαμαράς αναλαμβά­νει την πρωθυπουργία της χώρας με τη συνεργασία του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρα­τικής Αριστεράς. 

Σήμερα όμως «αντάρτες» και μη βουλευ­τές, βλέποντας την τακτική που ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους πιστωτές, στις κατ' ιδίαν συζητήσεις τους στηλιτεύουν τη μνημονιακή στροφή που έκανε ο Αντώνης Σαμαράς μέσα σε ένα βράδυ, αποφασίζο­ντας τη συμμετοχή και της Νέας Δημοκρα­τίας στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Από την κριτική δεν λείπουν και η ταύτισή του με την Άνγκελα Μέρκελ καθ' όλη την κυβερνη­τική του θητεία αλλά και τα σκληρά μέτρα που πάρθηκαν τα τελευταία δυόμισι χρόνια «με το πιστόλι στον κρόταφο», εν ονόματι του να μην χρεοκοπήσει η χώρα. 

«Συνετή» αντιπολίτευση 

Στο ενδιάμεσο, πάντως, ο τέως πρωθυ­πουργός προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, τονώνοντας το προφίλ του μετά τις επα­φές που είχε στις Βρυξέλλες μέσα στην εβδομάδα λόγω της συνεδρίασης του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Εν τω με­ταξύ, η «γαλάζια» ηγετική ομάδα εκτιμά ότι η διαπραγμάτευση που κάνει η νέα κυβέρνηση θα οδηγήσει είτε σε ρήξη με τους εταίρους είτε σε «κωλοτούμπα», επι­βεβαιώνοντας ουσιαστικά και την τακτική Σαμαρά. 

Η ΝΔ πλέον, ως αντιπολίτευση, θα συν­δράμει στις διαπραγματεύσεις, αναλαμ­βάνοντας ακόμα και πρωτοβουλίες, αλλά «σε μια λογική που δεν θα οδηγηθεί η χώρα σε αδιέξοδο», όπως σημείωνε κεντρικό «γαλάζιο» στέλεχος στα «Επίκαιρα», για να συμπληρώσει ότι «θα στηρίζουμε τα σωστά, αλλά θα στηλιτεύουμε τα λάθη». Άλλωστε, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, διαφοροποιήθηκε από τη λογική της «αριστε­ρής παρένθεσης» της Συγγρού, λέγοντας στη Βουλή ότι «δεν έχουμε καμία απολύτως πρόθεση να σας δούμε ως "αριστερή πα­ρένθεση", γιατί αυτό θα σήμαινε ότι οι δια­πραγματεύσεις έχουν καταρρεύσει και θα επιβεβαιωνόταν έτσι το χειρότερο σενάριο για τη χώρα». 

Όλα αυτά, βέβαια, μέχρι να βγουν τα... μαχαίρια την ερχόμενη Πέμπτη στη συνε­δρίαση της «γαλάζιας» Κοινοβουλευτικής Ομάδας, αφού όλοι περιμένουν να δουν πού θα καταλήξει η διαπραγμάτευση για να μιλήσουν εφ' όλης της ύλης. Ακόμα και για ποιον λόγο ο Αντώνης Σαμαράς τον Φε­βρουάριο του 2012 ψήφισε τελικά το δεύ­τερο Μνημόνιο και γιατί ως πρωθυπουρ­γός δεν προχώρησε σε σύγκρουση με τους δανειστές... 

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ 12-18/02/2015)