ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ

■ Ο λαός τον επέλεξε, αυτός θα ηγηθεί της χώρας μέχρι το 2018, εκτός εάν η συνεχής αθέτηση των υποσχέσεων του τον εξαναγκάσει σε πρόωρη παραίτηση. 

Η Κύπρος εισέρχεται πλέον στον... αστερισμό του Μνημονίου, πληρώνοντας το βρώμικο παιχνίδι αλληλοκάλυψης των τραπε­ζιτών και των πολιτικών της, που συνεργάστη­καν αρμονικά για να λεηλατήσουν το νησί. Η κατάρρευση της οικονομίας και του τρα­πεζικού τομέα είναι έργο των τραπεζιτών και των πολιτικών, και πρέπει να πάψουν -ιδιαίτερα οι δεύτεροι- να κλαψουρίζουν ότι τους πρόδωσαν οι Ευρωπαίοι....
 

Οι αντιστάσεις του προέδρου Αναστασιάδη στο πρώτο Euro group ήταν μηδενικές, κάτι που έχουμε καταγράψει σε προηγούμενα κείμενα και ο τρόπος που (ΔΕΝ) διαπραγματεύτηκε προδιαθέτει για δυσάρεστες εξελίξεις και στο εθνικό Θέμα αλλά και στην υπόθεση της εκμε­τάλλευσης του φυσικού αερίου. Το εν­διαφέρον του στις Βρυξέλλες εκείνο το ξημέρωμα του Σαββάτου, όπως υποστηρίζουν οι κυνικοί, ήταν να μειωθούν οι απώλειες των πελατών του δικηγορικού του γραφείου και των φίλων του. 

Στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, όταν ο κυπριακός λαός ετοιμαζό­ταν να λάβει τις αποφάσεις του για τον εκλεκτό που θα κυβερνήσει την Κύπρο | την επόμενη πενταετία, δημοσιοποιή­σαμε τους φόβους μας και με βάση την εμπειρία του Απριλίου του 2004, όταν ο κ. Αναστασιάδης και το κόμμα του πίε­ζαν και οδηγούσαν την Κύπρο στην αποδοχή του φιλοτουρκικού Σχεδίου Ανάν, αλλά και μέσα από αμερικανικά έγγραφα, που δείχνουν όχι μόνο την ανυπαρξία αντιστάσεων από το σημερινό Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και μια απαράδεκτη ελαφρότητα στην αντιμετώ­πιση του Κυπριακού και του μέλλοντος για το νησί. 

Όσοι παρακολουθούσαμε εκ του σύνεγ­γυς τις προσπάθειες επιβολής του φιλο­τουρκικού σχεδίου υπήρχαν στιγμές που δεν αναγνωρίζαμε τον κ. Αναστασιάδη. Διότι προέρχεται από ένα χώρο με (αυτό που αποκαλούμε) «εθνικές καταβολές» και «εθνικοφροσύνη». Διερωτήθηκα πολλές φορές πώς από το σύνθημα «Ελλάς, Κύ­προς, Ένωσις» έφτασε στο «ναι» στο Σχέ­διο Ανάν, το οποίο μάλιστα υποστήριξε με πρωτόγνωρο φανατισμό, σε σημείο που και εγώ και άλλοι αναγκαστήκαμε να υπο­θέσουμε μήπως κάτι άλλο συνέβη. Κάλ­λιστα ο άνθρωπος θα μπορούσε να έχει βρεθεί «υπό εκβιασμόν» και να λύγισε… 

Ο λαός τον επέλεξε, αυτός θα ηγηθεί της χώρας μέχρι το 2018, εκτός εάν η συνεχής αθέτηση των υποσχέσεων του τον εξανα­γκάσει σε πρόωρη παραίτηση. Με το «κα­λημέρα» της ανάληψης των καθηκόντων του ξέχασε την υπόσχεση ότι δεν θα «κου­ρευτούν» οι καταθέσεις, και διαβάζοντας το Μνημόνιο, που θα υπογράψει μέχρι το τέλος του μήνα, διέκρινα ότι οι μειώσεις μισθών και συντάξεων με την προσθήκη και των περσινών θα φτάσουν στο 25%. Μέχρι την Κυριακή το βράδυ επέμενε ότι δεν θα γίνει καμία απολύτως μείωση. 

Οι συνεχείς αναιρέσεις των λόγων του και οι παλινωδίες του κ. Αναστασιάδη αποτελούν πηγή μεγάλης ανησυχίας. Και ελπίζουμε να μην ευσταθούν οι πληρο­φορίες που δημοσιεύσαμε και εμείς τον περασμένο Φεβρουάριο, ότι μετά την υπογραφή του Μνημονίου θα τον εξαναγκάσουν να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις στη βάση του Σχεδίου Ανάν. Η πλειοψη­φία των Ελληνοκυπρίων που τον ψήφι­σε, λόγω και των θέσεων που εξέφρασε προεκλογικά μη τολμώντας να εκστομίσει ποτέ κουβέντα υπέρ του κείμενου του Ανάν, δεν συμφωνεί με λύση όμοια με αυτή που απέρριψε ο λαός στις 24 Απριλίου του 2004. Εάν ο κ. Αναστασιάδης συνεχίσει να αθετεί τις υποσχέσεις του προς το λαό, καθίσταται επικίνδυνος για τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων, iιδιαίτερα σε μια περίοδο που θα ληφθούν κρίσιμες αποφάσεις και για το φυσικό αέριο και για τις νέες στρατηγικές συμμαχίες στην Ανατολική Μεσόγειο. 

του Μιχάλη Ιγνατίου- Ουάσιγκτον 

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-04/04-10/04/13)