Η οικονομική κρίση έχει αποδυναμώσει την εξωτερική μας πολιτική

Η ισχύς μιας χώρας και η θέση της στη διεθνή κοινωνία καθορίζονται από πολλούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων σημαντικός είναι και ο οικονομικός. Χώ­ρες με οικονομική ευρωστία προωθούν τα συμφέροντά τους ευχερέστερα, ενώ οι αδύναμες οικονομικά έχουν, κατά κανόνα μειωμένη διαπραγματευτική ικανότητα. Με ανησυχία διαπιστώνεται ότι η εξωτερι­κή μας πολιτική έχει επηρεασθεί βαθύτα­τα από την οικονομική κρίση και από την κατάσταση κηδεμονίας στην οποία έχει περιέλθει η χώρα από τα Μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις με την Τρόικα... 

Ήδη σημειώνονται σοβαρές υποχωρή­σεις σε θέματα που άπτονται των διεθνών μας σχέσεων και ιδιαίτερα εκείνων και με τις γειτονικές μας χώρες. Διαπιστώνεται ότι η εξωτερική μας πολιτική έχει υποκύψει σε πιέσεις -χωρίς ιδιαίτερες αντιστάσεις ή ανταλλάγματα- να μην προχωρήσουμε σε συνεργασία στον τομέα του φυσικού αε­ρίου με τη Ρωσία που προσέφερε ευνοϊκό­τερους όρους, για λόγους που συνδέονται με ευρύτερα γεωπολιτικά συμφέροντα μεγάλων δυνάμεων στο βαλκανικό-με­σογειακό χώρο. 

Στο ίδιο πνεύμα μετά την εγκατάλειψη του σχεδίου για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, για τον οποίο, πάντως τη βασική ευθύνη φέρει η Βουλγαρία εγκαταλείπεται και ο νότιος αγωγός (Τουρκία, Ελλάδα, Ιταλία), που θα μετέφερε αζερικό φυσικό αέριο μέσω Τουρκίας Ελλάδας και Ιταλίας στην Ευ­ρώπη, προς χάριν του ΤΑΡ (Transadriatic Pipeline), που βάζει στον ενεργειακό χάρ­τη και την Αλβανία, η οποία από ετών ακύ­ρωσε την Ελληνο-Αλβανική Συμφωνία για οριοθέτηση της ΑΟΖ χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις για αλλαγή της στάσης των Τι­ράνων. 

Πρόσθετα, η ελληνική διπλωματία αντέδρασε με μεγάλη καθυστέρηση -εν­νέα και πλέον μηνών!- στην παραχώρηση από την Τουρκία ερευνητικών δικαιωμάτων και εκμετάλλευσης σε θαλάσσιες περιοχές του Αιγαιακού χώρου που βάσει του Διεθνούς Δικαίου της θάλασσας ανή­κουν στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα. Προ­φανώς, λόγω πιέσεων και απειλών, τελικά η Ελλάδα απέφυγε να καταθέσει στα Ηνωμένα Έθνη τις συντεταγμένες που ορίζουν τα όρια της Ελληνικής ΑΟΖ στο Ανατολικό και Νότιο Αιγαίο. Ανησυχητικό φαινόμενο ήταν και η σιωπή στο «καζάν - καζάν» του Τούρκου Πρωθυπουργού, που οδηγεί σε υποψίες ότι μεθοδεύεται η συνεκμετάλ­λευση των αποθεμάτων υδρογονανθρά­κων σε αδιευκρίνιστες οριοθετικά περιο­χές του Αιγαίου. 

Τα τελευταία οδυνηρά γεγονότα της Κύπρου, τα οποία η Ελλάδα παρακολούθησε μάλλον ως απλός θεατής, καταδεικνύουν ότι η Ελληνική εξωτερική πολιτική έχει περιέλθει σε κατάσταση με­γάλης αδυναμίας για την προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων. Το γεγονός προκαλεί δικαιολογημένα ανησυχίες και πρέπει να προβληματίσει, εκτός από την κυβέρνηση, η οποία ασκεί την εξωτερική πολιτική, και όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας. 

Η ανάγκη ευρύτερης συνεργα­σίας με τα άλλα δημοκρατικά κόμματα και πολιτικές δυνάμεις σε βασικές επιλογές της εξωτερικής πολιτικής καθίσταται επι­τακτικότερη υπό το φως και των διαφαι­νόμενων ανακατατάξεων στο γεωπολιτικό χώρο της περιοχής μας μετά την επαναπροσέγγιση Τουρκίας-Ισραήλ και τη με­γαλύτερη ασφάλεια κινήσεων που αποκτά η Άγκυρα στη συνέχεια της έκκλησης ταυ Οτσαλάν προς τους ομοεθνείς τους Κούρ­δους να «σιγάσουν τα όπλα», με κάποια προφανώς ανταλλάγματα που για την ώρα δεν είναι ορατά. 

του Χρήστου Θ. Μπότζιου 

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-04/04-10/04/13)