Ο Κοτζιάς, η «Μεγάλη Αλβανία» και η μονταζιέρα Σαμαρά

■ Η όλη κουβέντα έγινε στη βάση μίας ακόμη «εκτίμησης κύκλων» που -κατά τα συνήθη- μετατράπηκε σε άλμα λογικής. 

■ Η όλη εικόνα παραπέμπει σ΄ ένα ευρύτερο σχέδιο αποσταθεροποίησης με προφανή απώτερο στόχο την ενίσχυση της αμερικανικής επιρροής στην περιοχή. 

Οι ανεύθυνες μικροπολιτικές υπερβολές περί «αμφισβήτησης των συνόρων» από την Αλβανία είναι τελείως ανυπόστατες. Μοναδικός στόχος η δημιουργία μιας (ακόμη) στρεβλής εικόνας. 

Πολλές συζητήσεις έγιναν την περασμένη βδομάδα για την περιβόητη «αμφισβήτηση των χερσαίων... συνόρων με την Ελ­λάδα» από πλευράς Αλβανίας. Αφορμή; Μια ρηματική διακοίνωση των Τιράνων που έθετε θέμα παραβίασης αλβανικών χωρικών υδάτων στο Οικόπεδο 1, της Ερεικούσσας και ζητούσε, κατ' ε­πέκταση τροποποίηση του προγράμματος ερευνών για υδρογονάνθρακες στο Ιόνιο. 

Όμως, δεν ήταν αυτή η πρώτη φορά που η ση­μερινή αλβανική κυβέρνηση δηλώνει την αντίθεσή της στη Συμφωνία Οριοθέτησης Θαλασσίων Ζωνών. Το αντίθετο. Η πολλοστή ήταν. Η συμφωνία αυτή, που όρισε τις θαλάσσιες ζώνες με τη μέθοδο της μέσης γραμμής, υπογρά­φηκε με την Ελλάδα το 2009, επί κυβέρνησης Μπερίσα στην Αλβανία. Ο τότε αρχηγός της αξιωματικής α­ντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργός Εντι Ράμα την πολέμησε λυσσαλέα υποστη­ρίζοντας ότι τα Διαπόντια νη­σιά (Ερεικούσσα, Οθωνοί και Μαθράκι, τα μεγαλύ­τερα από τα συνολικώς 11 του συμπλέγματος) δεν έχουν επιρροή στην υφαλοκρηπίδα και συνεπώς η συμφωνία είναι ετεροβαρής υπέρ της Ελλάδας. Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας, τον Ιανου­άριο του 2010, δέχθηκε αυτόν τον ισχυρισμό. Σύμ­φωνα με τους διεθνολόγους, ωστόσο, αυτή η δια­πίστωση αντισυνταγματικότητας δεν συνιστά αυτομάτως και ακύρωση της συμφωνίας, για την οποία ε­πίσημη ανάκληση της υπογραφής της Αλβανίας δεν έχει γίνει ως σήμερα -μόνον κινήσεις έμμεσης αμφισβήτησής της. 

Η «ΜΟΝΤΑΖΙΕΡΑ» ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ 

Πώς, λοιπόν, κάτι αν όχι σύνηθες, πάντως σε καμία πε­ρίπτωση και πρωτοφανές, έ­φτασε να παρουσιαστεί ως «ευθεία αμφισβήτηση των χερσαίων συνόρων»; Ο διάβο­λος κρύβεται στις λεπτομέρει­ες της «μονταζιέρας». Πολύ απλά, η όλη κουβέντα έγινε στη βάση μίας ακόμη «εκτίμη­σης κύκλων» που -κατά τα συνήθη- μετατράπηκε σε άλμα λογικής και στη συνέχεια μπή­κε ελαφρά τη καρδία -ίσως και με σκοπιμότητα- στην ατζέντα των πολιτικών συζητήσεων ως δήθεν... πραγματικό γεγονός! Για να δείξει ότι ο Νίκος Κοτζιάς δεν κάνει καλά τη δουλειά του, ότι η Ελλάδα είναι μια ανοχύρωτη και ευάλωτη χώρα ότι τώρα που έφυγαν οι... σωτήρες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, μάς περιμένουν λιμοί και καταποντισμοί. 

ΠΟΛΛΕΣ «ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ» 

Οι ανεύθυνες μικροπολιτικές υπερβολές περί «αμφισβήτησης των συνόρων» είναι, λοιπόν, τελείως ανυπόστατες και μοναδικό στόχο έχουν τη δημι­ουργία μιας (ακόμη) στρεβλής εικόνας. Αυτό, ωστό­σο, ουδόλως σημαίνει και ότι στο υπουργείο Εξω­τερικών δεν μελετούν με μεγάλη προσοχή και εν­διαφέρον την έντονα αρνητική στάση των Τιράνων απέναντι στην Ελλάδα. Το ρηματικό διά­βημα της κυβέρνησης Ράμα, άλλωστε, συνέπεσε χρονικά με δύο -ίσως ασύνδετα κατά βάθος αλλά σχεδόν παράλληλα χρονικώς- γεγονότα τις τελευταίες εβδομάδες: Την αιματηρή τρο­μοκρατική επίθεση παραστρατιωτικών του αλβανικού UCK στο Κουμάνοβο της ΠΓΔΜ και την επίσκεψη Ερντογάν στα Τίρανα. 

Η πρώτη, που είχε ως αποτέλεσμα συνολικά 22 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες, ήταν αναπόφευκτο να εμπνεύσει ανησυχία ως προς μια πιθανή ανα­ζωπύρωση του αλβανικού αλυτρωτισμού, όπως την εκφράζει το μεγαλοϊδεατικό όραμα της «Μεγάλης Αλβανίας» που πρεσβεύει την ένωση με όλες τις περιοχές, όπου οι αλβανόφωνοι έχουν έντονη ή και αριθμητικά κυρίαρχη παρουσία (Κόσσοβο, βορειο­δυτική ΠΓΔΜ κλπ.). Οι φόβοι αυτοί καθησυχάστη­καν στη συνέχεια και το γεγονός θεωρήθηκε μεμο­νωμένο, αλλά φυσικά κανείς δεν μπορεί να το βγάλει τελείως εκτός κάδρου. 

Όσο για την επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου στην Αλ­βανία, σήκωσε σκόνη. Όχι μόνο επειδή το τζαμί που θεμελίωσε στα Τίρανα θα είναι το μεγαλύ­τερο των Βαλκανίων και η χρη­ματοδότησή του με 30.000.000 δολάρια έρχεται να γίνει κορω­νίδα στις τουρκικές επενδύσεις στη χώρα, που ξεπερνούν τα 2,7 δισ. αλλά και για τη συνά­ντησή του με το PDIU, το κόμ­μα των Τσάμηδων, που δεν έ­χουν πάψει να υιοθετούν τα περί «τσάμικου ζητήματος», «αλβανικής Τσαμουριάς», «γενοκτονίας των Τσάμη­δων» κλπ. 

Στα πιο πάνω, το ελληνικό υπουργείο Εξωτε­ρικών συνεκτιμά και τις επίσης πολύ πρόσφα­τες δηλώσεις Ράμα περί «αναπόφευκτης ένω­σης Αλβανίας-Κοσσόβου», είτε εντός είτε εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου, αλλά και το εθνικιστικό χαρτί που μάλλον άκριτα ε­ξακολουθεί και παίζει ο Γκρουέφσκι στην ΠΓΔΜ. 

Η «ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΚΟΝΑ» 

Για πολλούς, η όλη εικόνα παραπέμπει σ' ένα ευρύτερο σχέ­διο αποσταθεροποίησης και γεωπολιτικών ανακατατάξεων, με προφανή απώτερο στόχο την ενίσχυση της αμερικα­νικής επιρροής στην ευρύτερη περιοχή και φόντο το ενεργειακό παιχνίδι της Ρωσίας στα Βαλκάνια. 

Ωστόσο, όλα τα σενά­ρια εξετάζονται διεξοδικά. Κι αν υπάρχει ένα σίγουρο, είναι ότι, σε πείσμα της «μονταζιέρας», όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα θεω­ρούν ευχής έργο το γεγονός ότι στο τιμόνι του υπουργείου Εξω­τερικών βρίσκεται αυτή την τα­ραγμένη περίοδο ο Νίκος Κο­τζιάς, βαθύς γνώστης των ιδιαι­τεροτήτων της περιοχής, ειδήμονας του γεωπολιτικού παι­χνιδιού και άνθρω­πος με σαφείς πατριωτικές θέσεις στα διεθνή ζητήμα­τα. 

(Το ΧΩΝΙ ΚΡΑΤΑΕΙ 0 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΗΣ-24/05/2015)