Οι εξελίξεις στα Σκόπια δικαιώνουν το ελληνικό βέτο

Αντιλαμβάνεται κανείς ότι η ένταξη των Σκοπιών σε κά­ποιον ισχυρό διεθνή οργανισμό, όπως το ΝΑΤΟ ή η ΕΕ, αντί να δημιουργήσει σταθε­ρότητα στην FYROM, θα με­τέφερε την αστάθεια στο εσωτερικό του οργανισμού. 

Του ΜΕΛΕΤΗ ΜΕΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ 

Σε ανακοινωθέν που διάβασε ο ίδιος στις 11 Μαΐου, ύστερα από σύσκεψη των πρεσβευτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον Σκοπιανό πρωθυπουργό Γκρούεφσκι, ο Αμερι­κανός πρεσβευτής στα Σκόπια Μπέϋλυ αμφισβήτησε, σε πρωτοφανώς σκληρό τόνο και ανοιχτά, την προσήλωση της σκοπιανής κυβέρνησης στις δημοκρα­τικές διαδικασίες και στις αξίες της Ευρωατλαντικής Κοινότητας. Και προει­δοποίησε ότι ο καταιγισμός καταγγελιών της σκοπιανής αντιπολίτευσης εναντίον του καθεστώτος Γκρούεφσκι θέτει εν αμφιβόλω την ένταξη της FYROM στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ. 

Είχε προηγηθεί η εισβολή μονάδας του UCK στο Κουμάνοβο, όπου διεξήχθησαν μάχες μεταξύ της... σκοπιανής αστυνομίας και των εθνικιστών Αλβα­νών, με αποτέλεσμα το φόνο οκτώ αστυνομικών και 14 Αλβανών. 

Αντιλαμβάνεται κανείς ότι η ένταξη των Σκοπίων σε κάποιον ισχυρό διεθνή οργανισμό, όπως το ΝΑΤΟ ή η Ευρω­παϊκή Ένωση, αντί να δημιουργήσει σταθερότητα στην FYROM, θα μετέφερε την αστάθεια στο εσωτερικό του οργα­νισμού. Ένα κρατίδιο υπό διάλυση, με το δυτικό του αλβανόφωνο τμήμα να έχει αποκοπεί και να βρίσκεται σε δια­δικασία απόσχισης, και μάλιστα μέσω ενόπλων συγκρούσεων, αποκλείεται να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή ή στην ατ­λαντική οικογένεια. 

Από το μεγάλο συλλαλητήριο του 1992 μέχρι σήμερα, επί σχεδόν ένα τέταρτο αιώνα, οι «προοδευτικοί» μας δια­νοούμενοι και άλλοι αστέρες του εγχώριου εθνομηδενισμού λοιδωρούσαν τους «υπερπατριώτες» και «εθνικιστές», που αντιδρούσαν στην αναγνώριση των Σκο­πιών ως «Μακεδονίας». Κατηγορούσαν την αδιάλλακτη πολιτική και τα εμπάργκο του Ανδρέα Παπανδρέου, τη ρήση του συγκινημένου υπέργηρου Κωνσταντίνου Καραμανλή ότι «η Μακεδονία είναι Ελ­ληνική», το βέτο του Κώστα Καραμανλή στην Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, την ανελαστικότητα της ελληνικής εξω­τερικής πολιτικής, που στο ζήτημα αυτό τράβηξε μία σαφή «κόκκινη γραμμή», ίσως τη μόνη μεταπολεμικά, και έμεινε συνεπής σε αυτήν. 

Αλλά και ο ελληνικός λαός, που έδειξε συμπαγή αντίθεση στην προσπάθεια υφαρπαγής της μακεδονικής ιστο­ρίας και κληρονομιάς του, που στις δημοσκοπήσεις έδινε ποσοστά άνω του 90% εναντίον κάθε «ιδέας» αποδοχής της σκοπιανής πλαστογραφίας, ήξερε καλύτερα από τους ολιγάριθμους «επαΐοντες» και «ειδικούς». Οι πάντες σε αυτήν τη χώρα είχαν καταλάβει ότι το τεχνητό σκοπιανό κρατίδιο, που κατοικείται από βουλγαρόφωνους Σλάβους, ελλη­νόφωνους Κουτσόβλαχους και Αλβανούς, έχει συγκροτήσει μία πλαστή ταυτότητα, για να δημιουργήσει ψευδεπίγραφη συ­νοχή. Και ότι για να την ενισχύσει βρήκε και έναν βολικό «κακό», την Ελλάδα, που δήθεν δεν αφήνει την FYROM να προκόψει στις διεθνείς της σχέσεις. Βο­λική εξήγηση για τις τριτοκοσμικές δομές του υπανάπτυκτου κρατιδίου. 

Οι πάντες στην Ελλάδα είχαν δια­βάσει τα αλυτρωτικά επίσημα σκοπιανά κείμενα και σχολικά βιβλία, είχαν δει τους χάρτες με την «αλύτρωτη» Θεσ­σαλονίκη ενθυλακωμένη στην αρρωστημένη φαντασίωση της «Μακεδονίας του Αιγαίου», είχαν δει τους Σκοπιανούς ηγέτες να προσκυνάνε μνημεία του σκοπιανού τους ψευδοαλυτρωτισμού. Όλοι τα είχαν υπ’ όψη τους αυτά, πλην των «μοντέρνων» και «αντιεθνικιστών» διανοουμένων και δημοσιολόγων. 

Τώρα λοιπόν οι «εθνικιστές» και οι «υπερπατριώτες» (δηλαδή αυτοί που απλά έβλεπαν την πραγματικότητα όπως είναι και όχι μέσα από πολυπολιτισμικές παρωπίδες και ιδεοληψίες) δικαιώνονται από την ίδια την επίσημη ευρωπαϊκή και αμερικανική πολιτική. Και ο ελληνικός λαός αποδεικνύεται σοφότερος των διανοουμένων του. 

Οπότε μπορούμε, δικαιολογημένα, να θέσουμε το εξής ερώτημα: Μήπως και οι άλλες θέσεις των ψευδοπροοδευτικών, εθνομηδενιστών, φιλοσκοπιανών και φιλότουρκων διανοουμένων μας στα άλλα εθνικά θέματα είναι εξί­σου ιδεοληπτικές, εξωπραγματικές και το χειρότερο λανθασμένες, όπως και ο σκοπιανός τους «ρεαλισμός». 

(KONTRA NEWS-17/05/2015)