Ερωτήσεις ενός αφελούς πολίτη προς τον κύριο Σημίτη

Του Μελέτη Μελετόπουλου 

ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ τον πρώην πρωθυ­πουργό Κώστα Σημίτη να κα­ταγγέλλει στο δικαστήριο τον επί δεκαετίες στενό συνεργάτη του, συνυπουργό του στις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου και στη συνέχεια κορυφαίο υπουργό στις δικιές του κυ­βερνήσεις Άκη Τσοχατζόπουλο, διερωτάται εύλογα τα εξής:...
 

α. κύριε Σημίτη, δεν είχατε ποτέ ακούσει τίποτα, μα τίποτα, για την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του Άκη, τις δεκαετίες που συνεργαστήκατε μαζί του στο ΠΑΣΟΚ, από κομματικούς συν­τρόφους σας, από κοινούς γνωστούς, από τον μακαρίτη Αντρέα κλπ.; Ποτέ κανείς δεν σας είπε τίποτα γι’ αυτόν, έστω και ως καφενειακού τύπου κουτσομπολιό; 

β. αν δεν είχατε ακούσει τίποτα απο­λύτως, σημαίνει ότι ζούσατε στο δικό σας κόσμο, μακράν της πραγματικό­τητας, άρα δεν έπρεπε να γίνετε πρω­θυπουργός. Ένας υπουργός μπορεί, τέ­λος πάντων, να πε­ριορίζεται στη σφαί­ρα των αρμοδιοτήτων του και να αδιαφορεί για τους συνυπουργούς του, όμως ένας πρωθυπουργός οφεί­λει να ξέρει ποιούς διορίζει υπουργούς, 

γ. αν, αντιθέτως, είχατε ακούσει κάποια σχόλια, αν είχατε έστω κάποιες ενδείξεις, γιατί δεν τις διερευνήσατε (και υπάρχουν τρόποι να πληροφορηθεί ένας πρωθυπουργός), πριν διορίσετε τον Άκη στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης; 

δ. επί υπουργίας Άκη στον εθνικά κρί­σιμο τομέα της Εθνικής Αμύνης, πόσες φορές επισκεφθήκατε το Πεντάγωνο; Πόσες φορές προεδρεύσατε συσκέψεων εκεί; Πόσες φορές ζητήσατε να μελε­τήσετε τους φακέλους για τα εξοπλιστικά; Είχατε συνεργασία με το στρα­τιωτικό σας σύμβουλο, που διαθέτει εκ του νόμου κάθε πρωθυπουργός; Ή αφήσατε τον Άκη να κάνει ό,τι θέλει; 

ε. Ως πρωθυπουργός, δεν προεδρεύατε του ΚΥΣΕΑ, που είχε τον τελικό λόγο στα εξοπλιστικά προγράμματα; Δηλαδή δεν είχατε καμία μα καμία ευθύνη για τις διάτρητες, όπως αποδεικνύεται από τη δικογραφία, παραγγελίες, έστω και αν πράγματι δεν γνωρίζατε τις δια­δικασίες που είχαν μεσολαβήσει μέχρι το ΚΥΣΕΑ; Δεν βάλατε την υπογραφή σας; Δεν συναισθάνεστε ως πολιτικός αλλά και ως καθηγητής του Εμπορικού Δικαίου στην Πάντειο Σχολή, ότι η υπογραφή δημιουργεί έστω τυπική ευ­θύνη; 

ζ. ο κάθε πρωθυπουργός δεν είναι απλός θεατής των υπουργών του αλλά τους κατευθύνει, τους συντονίζει, τους διατάσσει και τους ελέγχει, όπως προβλέπει το Σύνταγμα. Εσείς, κύριε Σημίτη, εφαρ­μόσατε τα πρωθυπουργικά σας καθή­κοντα, όπως προβλέπει το Σύνταγμα της Ελλάδος, ή επιδείξατε ασύγγνωστη αδράνεια και αδιαφορία για την Εθνική Άμυνα; 

Και του μεν νομικού μέρους της υπό­θεσης Τσοχατζόπουλου επιλαμβάνεται η Δικαιοσύνη. Αλλά και ο απλός πολίτης, που δεν έχει εξειδικευμένες γνώσεις, δικαιούται να θέτει πολιτικού χαρακτήρα ερωτήματα, στα οποία ο κ. Σημίτης θα πρέπει κάποια στιγμή, τη στιγμή της «φοβεράς απολογίας» που έρχεται στο τέλος της καριέρας κάθε πολιτικού, να απαντήσει επιτέλους με πάσα ειλικρίνεια στον ελληνικό λαό. 

(KONTRA NEWS-16/05/2015)