ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΜΑΧΗΤΙΚΟ

Η αγορά του F-15 Eagle (επί Σημίτη) που δεν έγινε. 

Από τον 

Ευθύμιο Π. Πέτρου 

Από τη δεκαετία του ’50, μεγάλο μέρος του εξο­πλισμού των Ενόπλων μας Δυνάμεων στηρίχθηκε σε αμε­ρικανικά προγράμματα στρατιωτικής βοήθειας. Αν και είναι πολλά χρόνια τα προγράμματα αυτά, έπαυσαν να είναι δωρεάν παραχωρήσεις υλικού και πάντα προϋποθέτουν κόστος, ενίοτε τσουχτερό, παραμένουν πηγή προ­μήθειας μια και μόνον έτσι μπορούμε να αποκτή­σουμε κάποια συγκεκριμένα συστήματα για να καλύψουμε κενά. 

Πολλά συζητήθηκαν στο ταξίδι του υπουρ­γού Εθνικής Αμύνης στις ΗΠΑ. Φαίνεται όμως ότι δεν είμαστε ...σταθεροί ούτε καν σε αυτά που ζητάμε. Πριν από λίγα χρόνια ζητούσαμε τεθω­ρακισμένα οχήματα μάχης Bradley. Και πράγμα­τι στον τομέα αυτό ο Στρατός μας έχει σημαντι­κή έλλειψη. Διαθέτουμε το καλύτερο άρμα μάχης του κόσμου, το Leo 2Hel, και δεν έχουμε ένα αξιοπρεπές τεθωρακισμένο όχημα να φέρει μαζί του το Πεζικό στη μάχη. Μετά ξεχάσαμε τα Bradley και ζητούσαμε άρ ματα Μ1 Abrams. 

Μετά θέλαμε έναν τριών τύπων στόλο ελικοπτέρων, από τα οποία τα δύο δεν εί­χαν προϋπάρξει στο οπλοστάσιό μας. Τώρα πληροφορούμεθα ότι ζητάμε μαχητικά αεροπλάνα τύπου F-15 Eagle... Ο Πάνος Καμμένος έχει πράγ­ματι ένα επιχείρημα, δεδομένου ότι θέλει να δώ­σει ανάσα ζωής στο ξεχασμένο δόγμα του Ενι­αίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδος - Κύπρου. Το μαχητικό αυτό δίνει αεροπορική υπεροχή και εί­ναι το μόνο που μπορεί με άνεση να επιχειρεί μέ­χρι την Κύπρο. 

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο είχε αξιολογηθεί πριν από περίπου 15 χρόνια, όσο η γραμμή παραγωγής του ήταν ακόμη ανοιχτή. Τό­τε μάλιστα, σε μια μάλλον θυελλώδη συνεδρία­ση του ΚΥΣΕΑ, ο τότε πρωθυπουργός Σημίτης (αυτός που κατέθετε ενόρκως ότι δεν ήξερε τίποτε για τα εξοπλιστικά) απέρριψε την εισήγηση Τσοχατζόπουλου για καινούργια F-15 και επέλεξε τα F-16 ως άμεση λύση και τα Eurofighter, στο πλαίσιο του μακρόπνοου προγράμματος εξοπλι­σμού της Π.Α. 

Ευτυχώς που πήραμε τα F-16, διότι το Eurofighter, το οποίο ο ίδιος Σημίτης ακύρωσε αρ­γότερα, αποδείχθηκε ένα δαπανηρότατο ευρω­παϊκό φιάσκο. 

Όμως, τα προβλήματα και οι αντιρρήσεις που τότε ακύρωσαν την αγορά καινούρ­γιων F-15 ισχύουν και σήμερα που θέ­λουμε να αποκτήσουμε μεταχειρισμένα. Μέχρι και τα πολεμικά μας αεροδρόμια πρέπει να ανακατασκευάσουμε με κατάλληλα υπόστεγα για το εντυπωσιακό μαχητικό. Και τούτο πέρα από το κόστος κτήσεως (που δεν είναι αμελητέο) και το κόστος της δημιουργίας εξαρχής μιας νέας εφοδιαστικής αλυσίδας. Πόσο μάλλον που και το λει­τουργικό κόστος του F-15 είναι υψηλότατο. Ανε­ξάρτητα από τις διαθέσεις της αμερικανικής κυβερνήσεως σήμερα, δυστυχώς με το F-15 την ευ­καιρία τη χάσαμε επί των ημερών του Σημίτη. 

(ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-23/05/2015)