ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Αντί για επιστήμη έχουμε κρατική προπαγάνδα ξένων κρατών. Γιατί μια εθνική στρατηγική απαιτεί «αυτόχθονη», επεξεργασμένη αλλά και πολυδιάστατη επιστημονική σκέψη.

της Αθηνάς Κατσαφάδου*

Η χώρα καταστρέφεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς σε αυτούς τους ζοφερούς καιρούς. Ο υπουργός Παιδείας αυτής της μοιραίας κυβέρνησης, κύριος Νίκος Φίλης, για άλλη μια φορά προκαλεί και εξοργίζει τους Έλληνες, αφού αλαζονικά αποσιωπά το περιεχόμενο και τα πραγματι­κά αίτια της Επανάστασης του 1821 κατά της Τουρκοκρατίας και, μάλιστα, την ήμερα της επετείου της, την οποία υποβιβάζει σαν ένα απλό μαθησιακό γεγονός και μας εξαγγέλλει πανηγυρικά ότι η Επανάσταση δημιούργησε το νέο ελληνικό έθνος! Όχι κράτος. Έθνος! Πριν ήμαστε κάτι τιποτένιοι κατσαπλιάδες που επαναστατήσαμε επειδή μορφωθήκαμε με τις αξίες της Γαλλικής Επανάστασης. Δηλαδή οι προπαππούδες μας, οι κλέφτες και οι αρματολοί, διάβαζαν Βολταίρο και Μοντεσκιέ; Ναι. Για τον κύριο υπουργό, διάβαζαν.

Έτσι του αρέσει. Έτσι επιτάσσει η νέα «αφήγηση». Μα δεν ήξεραν γράμματα οι αγωνιστές και οπλαρχηγοί του ΄21. Ο Μακρυγιάννης έμαθε γράμματα στους καφενέδες της Αθήνας μετά την απελευθέρωση, σε μεγάλη ηλικία, και έγραψε τα περίφημα Απομνημονεύματά του. Ένα έργο τέχνης. Ε, τι κι αν αυτό που υποστηρίζει ο κύριος υπουργός δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα; Τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Μάλι­στα. Τελεία και παύλα.

Όμως ψεύδεστε, κύριε Φίλη. Όπως εψεύδεστο κι όταν αμφισβητούσατε τον όρο «Γενοκτονία» για τον Ποντιακό Ελληνισμό. Όχι. Το έθνος μας δεν δημιουργήθηκε επειδή κάποιοι λογιώτατοι και διανοητές του υπόδουλου Ελληνισμού «φωτίστηκαν» από τη Γαλλική Επανάσταση του 1789. Το έθνος μας υπήρχε εδώ και πολλές χιλιετίες. Έχετε ένα κακό, κύριε Φίλη. Δεν μελετάτε. Απλώς μετα­φέρετε «επιστημονικά» τσιτάτα των Αντώνη Λιάκου (του ευνοημένου πολλαπλώς από το καθεστώς Σημίτη), Πασχάλη Κιτρομηλίδη, Κουλούρη, Ρεπούση και λοιπών ομοίων και είστε εξαιρετικά ευπροσάρμοστος στις επι­ταγές της Νέας Τάξης (έως παρεξηγήσεως, μπορώ να πω). Οι αντιγραφές σας είναι άκριτες. Είστε από αυτούς τους υπουργούς της χιλιοταλαιπωρημένης Παιδείας μας -και οι πριν από εσάς δεν ήταν καλύτεροι, απλώς ήταν προσεκτικότεροι- που προω­θούν με περισσή επιμέλεια, εί­ναι αλήθεια, και φανατισμό τη συνέχεια της ελληνικής υποτέλειας, τη διανοητική κυριαρχία και κατοχή που υφίστανται οι εκπαιδευτικοί και άλλοι θεσμοί της χώρας μας από ξένα κέ­ντρα. Έτσι, αντί για επιστήμη έχουμε κρατική προπαγάνδα ξένων κρατών.

Γιατί μια εθνική στρατηγική, κύριε υπουργέ, απαιτεί «αυτόχθονη», επεξεργασμένη και πολυδιάστατη επιστημονική σκέψη και όχι γελοίους μιμη­τισμούς και επαρχιώτικους μικρομεγαλισμούς. Έτσι ακρω­τηριάζετε πνευματικά τους Έλληνες. Θυμη­θείτε την αλήστου μνήμης κυρία Ρεπούση, η οποία, εκτός όλων των άλλων, είπε κι εκείνο το αλησμόνητο ότι η αρχαία ελληνική γλώσ­σα είναι νεκρή. Μόνο επιστημονική δεν είναι η άποψη αυτή. Ή μήπως θέλετε να σκεφτώ πως άλλη φροντίδα δεν έχετε παρά πώς να αποελληνοποιήσετε το ήδη κατακρεουργημένο κράτος μας;

Οι «απέναντι»

Ποιος τρίβει τα χέρια του, κύριε υπουργέ, από αυτή την αποελληνοποίηση της Παι­δείας μας, την αποδυνάμωση και λοιδορία της θρησκείας μας, της Ορθοδοξίας μας, τόσο που η Νεολαία του κόμματός σας -όση απέμεινε μετά την αποχώρηση της ΛΑΕ- απαίτησε να απαγορευτεί η πρωινή προσευ­χή και να απομακρυνθούν οι εικόνες από τα δικαστήρια; (Για τα ανοιχτά εθνικά μας θέμα­τα δεν είδα να έχουν κάνει ποτέ καμία δια­μαρτυρία.) Ποιος τρίβει τα χέρια του για τον πόλεμο που έχετε εξαπολύσει εναντίον των θρύλων και παραδόσεων του λαού μας και για το πλήρες ξερίζωμα της ιστορικής μνή­μης μέσω του ξαναγραψίματος της ιστορίας;

Μην ξεχνάτε, κύριε υπουργέ, πως οι «απένα­ντι», εννοώ τους «καλούς μας γείτονες», φρο­ντίζουν με τον καλύτερο τρόπο την αύξηση του δημογραφικού με την προώθηση στα νησιά μας χιλιάδων δυστυχισμένων, μια και εσείς, ως αριστερή κυβέρνηση, περισσότερο συναισθηματικοί και πονόψυχοι, υποτίθεται, από τους προηγούμενους, δεν επι­δοτήσατε τα νέα ζευγάρια για να γεννούν παιδιά ούτε και τους πολύτεκνους. Άλλωστε, δύο υπουργοί σας, ο κύριος Μουζάλας με τα συνεχή μακεδονικά σαρδάμ -ναι, ναι, όλως τυχαίως του «ξέφυγαν»- και ο κύριος Ξυδάκης (ποιος θα το περίμενε;), απεφάνθησαν: «Οι μετανάστες αυξάνουν και γονιμοποιούν τον γερασμένο πληθυσμό σε όποια περιοχή καταφθάνουν»! Η Ελλάδα έγινε περιοχή. Από χώρα μετεξελίσσεται σε χώρο. «Πρώτη φορά Αριστερά» σου λένε, και τα σκυλιά δεμένα. Όχι, δεν είναι από αυτά που γαβγί­ζουν όταν περνάει το καραβάνι. Αλήθεια, κύριε Φίλη, αυτή την ατάκα ποιος τη «σφύριξε» στον κύριο πρωθυπουργό;

Σε κάθε περίπτωση, προσωπικά είστε πλέον πολύ διάσημος και αγαπητός στους «απέναντι». Όσο αγαπητοί είναι οι «πεφωτι­σμένοι» Νίκος Δήμου -ο δυστυχής δεν κατάφερε να γίνει ακαδημαϊκός παρ' όλα ταύτα. Τι αχάριστος που είναι αυτός ο λαός. Βιώνει τη δυστυχία να είναι Έλληνας-, η Δραγώνα, η Κουλούρη, ο Χριστόπουλος, ο Διάκος, βε­βαίως βεβαίως, και άλλοι πολλοί της εθνομη­δένιστικής μετανεωτερικής ιστοριογραφίας. Οι περισσότερες εφημερίδες της Τουρκίας -δηλαδή οι προσκείμενες στο καθεστώς Ερντογάν, γιατί τις άλλες τις έχει κλείσει- σας φι­λοξενούσαν με τα πλέον κολακευτικά λόγια για την επίμονη και επισταμένη άρνησή σας στον χαρακτηρισμό «Γενοκτονία». Μην νομί­σετε, δεν σας έκαναν και καμιά μεγάλη χάρη. Ξέρετε, κύριε υπουργέ, πόσα λεφτά γλιτώνει το φασιστικό και ρατσιστικό καθεστώς της γείτονος από τη μη καθιέρωση του όρου «Γε­νοκτονία»; Ε, σας το χρώσταγαν. Γουίν - γουίν. Α, όλα κι όλα, κύριε υπουργέ μου. Το σωστό να λέγεται...

Πάντως, οφείλω να σας υπενθυμίσω πως οι ατίθασοι και πεισματάρηδες προπαππούδες μας δεν εξισλαμίστηκαν γιατί δεν προσκύ­νησαν, κράτησαν την Ορθοδοξία και γι΄αυτό δεν τούρκεψαν. Γνωρίζετε πως όποιος ασπαζόταν το Ισλάμ τούρκευε. Δηλαδή αν εσείς μιλάτε ελληνικά και θεωρείστε Έλληνας (δεν ξέρω αν νιώθετε και Έλληνας, δεν κάνω δίκη προθέσεως) είναι γιατί οι προπαππούδες σας δεν αλλαξοπίστησαν. Εάν θυμόσασταν αυτό το γεγονός, δεν θα συμπεριφερόσασταν με αυτό τον ανίερο και ποταπό -θα μου επιτρέ­ψετε να πω- τρόπο σε σχέση με τη λιτανεία των ιερών λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας. Σας ενημερώνω λοιπόν, κύριε υπουργέ, ότι οι πρόγονοί μας πήραν τα όπλα αμέσως μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 και, κύριε υπουργέ μου, πάλι θα σας δυσαρεστήσω. Ξέρετε, τότε δεν υπήρχαν ακόμα ο Βολταίρος και ο Σαιν Ζυστ. Δεν είχαν γεν­νηθεί. Παρακολουθήστε, παρακαλώ, την αλληλουχία των επαναστατικών κινημάτων αμέσως μετά την Άλωση. Έχει ενδιαφέρον, δεδομένου ότι πάνω από εκατό επαναστατι­κά κινήματα ξέσπασαν από το 1453 έως το 1821. (Τα κινήματα αυτά δεν διδάσκονται στα σχολειά μας, αγαπητέ κύριε υπουργέ.) Άρα για ποιο νέο έθνος μάς λέτε και ποιο Γαλλικό Διαφωτισμό; Άλλωστε, η Δύση και ο Γαλλικός Διαφωτισμός στους αρχαίους και βυζαντινούς Έλληνες στηρίχτηκαν και (δια) μορφώθηκαν. Η όποια μόρφωση ήρθε από τη Δύση έπειτα από τα 350 χρόνια σκληρής σκλαβιάς ήρθε ως αντιδάνειο.

Περί ιστορίας

Το 1463, λοιπόν, κύριε υπουργέ, ο Έλλη­νας πολέμαρχος Κορκόδειλος Κλαδάς ξε­κινάει την επανάσταση κατά των Τούρκων από τη Μάνη, δέκα χρόνια μετά την Άλω­ση της Κωνσταντινούπολης. Το 1479 επα­ναστατεί εκ νέου και το 1480 στο Οίτυλο της Μάνης απωθεί αποδεκατίζοντας τους Τούρκους. Το 1585 ο αρματολός Βονίτσης και Λούρου Μπούας Γρίβας ξεσηκώνει τη Ρούμελη, ενώ οι αγωνιστές της Ηπείρου Πούλιος Δράκος και Μαλάμος ξεσηκώνουν την Άρτα. Το 1571 έχουμε το επαναστατι­κό κίνημα των Μελισσηνών με τον αρχιε­πίσκοπο Μονεμβασίας Μελισσηνό και τον αδελφό του χωροδεσπότη Θεόδωρο, που σηκώνουν τη σημαία της επανάστασης. Το 1611 ξεσπάει η επανάσταση του επι­σκόπου Λαρίσης και Τρίκκης (Τρικάλων) Διονυσίου, του αποκαλούμενου από τους εχθρούς του «σκυλόσοφου». Αυτός υπήρ­ξε μεγάλη μορφή. Συγκροτεί σώμα 800 ανδρών, κηρύσσει τον πόλεμο κατά των Τούρκων, καταλαμβάνει τα Ιωάννινα και συλλαμβάνεται με την κατηγορία της προδοσίας από τους Τούρκους, που τον γδέρ­νουν ζωντανό. Ξέρετε, κύριε υπουργέ, τα συνηθίζουν αυτά οι καλοί μας γείτονες. Και το 1915 και το 1922 και το 1955 και το 1965 και το 1974 με την ίδια κτηνωδία αντιμε­τώπιζαν και έτσι εξακολουθούν να αντιμε­τωπίζουν τους αντιπάλους τους. Ξέρετε, αλήθεια, ότι ο Κεμάλ υπήρξε ο δάσκαλος και μέντορας του Χίτλερ;

Την ίδια περίοδο γίνεται κίνηση κατά των Τούρκων από τον δούκα του Νεβέρ -συγγε­νής των Παλαιολόγων από θηλυγονία-, όπου πρωταγωνίστησαν οι εξής ιεράρχες: Χρύσανθος Λακεδαιμονίας, Νεόφυτος, Μη­τροπολίτης Μάνης, Ράλλης Παλαιολόγος, Μητροπολίτης Τυρνάβου κ.ά. Το 1789 υπάρ­χει αίτηση στη Μεγάλη Αικατερίνη οκτώ επι­σκόπων, στο πλαίσιο της οποίας δηλώνεται η ετοιμότητά τους να προκαλέσουν καθολική εξέγερση κατά των Τούρκων. Διαπιστώνετε ότι τις περισσότερες φορές μπροστάρηδες στους μεγάλους αγώνες του λαού μας υπήρ­ξαν ιερωμένοι. Μήπως, κύριε υπουργέ, αυτό είναι που σας ενοχλεί;

Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά. Ενδει­κτικά ανέφερα τα ανωτέρω. Είναι καταφανές ότι τα πειστήρια, τα ιστορικά γεγονότα και οι αποδείξεις είναι αντίθετα από την προπα­γάνδα της Νέας Τάξης, η οποία στην περιοχή μας χρησιμοποιεί την ιστορία ως εργαλείο προώθησης των γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών επιλογών των ΗΠΑ. Η Δύση (ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση) μας θέλουν έναν λαό ηττημένο, ξεκομμένο από το ιστορικό του βάθος, ακρωτηριασμένο πνευματικά, χωρίς αυτοπεποίθηση, χωρίς παραδόσεις και ανα­φορές στις μεγάλες στιγμές του έθνους μας, εξαρτημένο από αυτούς όχι μόνο οικονομι­κά, αλλά και πνευματικά. Εξ ου και η ρητο­ρική των δικών σας, των εθνομηδενιστών, κατά των παρελάσεων, αφού είναι η αφορμή της θύμησης ενός ηρωικού γεγονότος που τονώνει το εθνικό φρόνημα, την αυτοπεποί­θηση και την υπερηφάνεια του λαού μας. Ο λαός που θυμάται έχει μεγάλες αναφορές και σπουδαία οράματα. Γι΄ αυτό τον λόγο η επίθεση στο φαντασιακό του ελληνικού λαού έχει δεσπόζουσα θέση στη στρατηγική της «μαλακής ισχύος» της Νέας Τάξης. Αυτό επιτυγχάνεται με το ξαναγράψιμο της ιστο­ρίας από εντεταλμένους οργανικούς δια­νοούμενους.

Άλλωστε, σήμερα ποιος διαβάζει; Η τηλεό­ραση κάνει όλη τη δουλειά. Και η τηλεόραση κατά το μέγιστο μέρος της ελέγχεται. Η υπο­δούλωση στις μέρες μας δεν γίνεται με τανκς και στρατό, βάσει της στρατηγικής της «μα­λακής ισχύος». Ο όρος αυτός περιγράφει τη βούληση και την ικανότητα μιας παγκόσμιας δύναμης, π.χ., των ΗΠΑ, να επηρεάσει εμμέσως πλην σαφώς τη συμπεριφορά, τις αξίες ή τις ιδέες ενός άλλου έθνους ή άλλου πο­λιτικού μορφώματος με πολιτιστικά ή άλλα ιδεολογικά μέσα -ξαναγράψιμο ιστορίας, συγκεκριμένη μουσική με συγκεκριμένα μηνύματα, η μόδα, η διατροφή, η πολιτισμική επιβολή μέσω των ταινιών του Χόλυγουντ κ.λπ.-, πιο «μαλακά» σε σύγκριση με πιο άμε­σους εξαναγκασμούς, όπως είναι η στρατιω­τική δράση («σκληρή ισχύς») ή -και προσέξ­τε εδώ- οικονομικά μέτρα διεθνών θεσμών, π.χ. Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η στρατη­γική αυτή επιτυγχάνεται με την προσέγγιση και επίδραση σε πολιτικούς, δημοσιογρά­φους, εκπαιδευτικούς, καλλιτέχνες, επιχειρη­ματίες, φορείς, κινήματα και ό,τι μπορεί να επηρεάσει την κοινή γνώμη.

Μέσα από αυτή τη σκοπιά, κύριε Φίλη, η Τουρκοκρατία δεν πρέπει να παρουσιάζεται ως μία από τις στυγνότερες περιόδους της μακραίωνης ιστορίας μας, αλλά σαν μια πολυπολιτισμική Μπελ επόκ, όπου όλοι ζούσαν αδελφωμένοι, σε αγαστή σύμπνοια, όπου υπήρχαν παντού σχολειά, υπήρχε δικαιοσύ­νη, δεν έγινε ποτέ το παιδομάζωμα -έτσι, κύριε υπουργέ μου;- ούτε κρυφά σχολειά -έτσι, κύριε υπουργέ μου;- και όλοι ευημερούσαν και υμνολογούσαν τον σουλτάνο. Περιέργως, ούτε μια φορά δεν αναφερθή­κατε στο λογύδριό σας στην Τουρκοκρατία. Δεν υπονοώ ότι εσείς είστε προς αυτή την κατεύθυνση. Το εννοώ.

Κλείνοντας κύριε υπουργέ, την επιβεβλη­μένη απάντηση στο απαράδεκτο, αναιδές και ταπεινωτικό γι΄ αυτό τον υπέροχο λαό με τα μεγάλα προτερήματα και τα εξίσου μεγάλα ελαττώματα -εάν δεν τα διέθετε, τα ελαττώ­ματα εννοώ, θα σας ψήφιζε;- λογύδριό σας της 25ης Μαρτίου, θα μου επιτρέψετε να σας αφιερώσω ένα μικρό απόσπασμα της μνη­μειώδους ομιλίας του μεγάλου Νίκου Καζαντζάκη στο BBC το 1946: «Αν τα πήλινα μάτια του ανθρώπου μπορούσαν να δουν τα αόρατα, θα έβλεπαν στις πολιορκίες του Μεσολογγίου, της Ακρόπολης και της Πάτρας, στις ομηρικές μάχες της Τριπολιτσάς, των Δερβενακίων και του Φαλήρου ή στις ένδοξες του Αιγαίου να πο­λεμούν πλάι πλάι ο Μιλτιάδης και ο Καραϊσκάκης, ο Οδυσσέας και ο Κολοκοτρώνης, ο Θεμιστοκλής και ο Μιαούλης. Όλη η Ελληνική φυλή, σύσσωμη, σύψυχη, πήρε μέρος και πολέμησε στην Επανάσταση του 1821. Σίγουρα, αν οι μεγάλες Σκιές δεν πολεμούσαν με τους ζωντα­νούς, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να νικήσουμε».

Ξέρω, κύριε υπουργέ, σας έβαλα δύσκολα. Τι να καταλάβετε εσείς για Σκιές και με κε­φαλαίο σίγμα, μάλιστα, από τον μεγάλο Καζαντζάκη; Αυτά τα μεγαλειώδη κείμενα δεν περιμένω να τα καταλάβουν άνθρωποι όπως εσείς. Δεν είμαι τόσο αφελής. Όμως επιμένω να πιστεύω πως οι άνθρωποι σαν κι εσάς δεν επικράτησαν ποτέ μα ποτέ στον τόπο μας ο οποίος με τους ζωντανούς και τους αποθα­μένους του αντάμα, τους αποβάλλει σαν κα­κοήθη εξανθήματα κι αν τύχει κάποτε να τους θυμηθεί, μόνο ως παράδειγμα προς αποφυγή τους θυμάται εις τους αιώνας των αιώνων.

* Δικηγόρου, τέως προέδρου Δ.Σ. Πειραιά.

[ΕΠΙΚΑΙΡΑ(08/04-14/04/16)]