ΕΑΣ: Τα... νούμερα δεν επιτρέπουν αισιοδοξία

• Στιγμιότυπο από προηγούμενη διαμαρτυρία εργαζομένων στην ΕΛΒΟ. 

• Ιδιαίτερα επισφαλής η λύση! Γιατί πρέπει να κρατηθούν χαμηλοί τόνοι για το σχέδιο αναδιάρθρωσης και πού δεν είναι ρεαλιστική η μελέτη βιωσιμότητας του διευθύνοντος συμβούλου της εταιρίας. 

Από τον Μάνο Ηλιάδη 

Τη γνωστή κινεζική ρή­ση «Να προσέχεις πο­λύ τι ζητάς από τη ζωή γιατί μπορεί να το απο­κτήσεις», ή κάπως έτσι, θυμίζει η λύση που εδόθη για τα πολύ­παθα ΕΑΣ, μετά τη συμφωνία με το Eurogroup που ανακοινώθηκε την περασμένη Τετάρτη. 

Και τούτο διότι η υλοποίηση των όρων που επιτύχαμε στις διαπραγματεύσεις και βάσει των οποίων ...«τα ΕΑΣ δεν κλείνουν, δεν μπαίνουν σε εκκαθάριση, δεν προχωρούν σε απολύσεις και εξασφαλίζεται ο εξαγωγικός τους χαρακτήρας», όπως ανέφερε η σχετική ανακοί­νωση της αναπληρώτριας υπουρ­γού Φ. Γεννηματά, εάν δεν είναι πρακτικώς ανέφικτη, είναι τουλάχιστον ιδιαίτερα αισιόδοξη. 

Σε γενικές γραμμές η συμφωνία που επετεύχθη έπειτα από μακρές διαπραγματεύσεις προβλέπει: 

α) τη διατήρηση τριών ερ­γοστασίων (Υμηττού, Αιγίου και Λαυρίου), το κλείσιμο των εργο­στασίων Μάνδρας και Ελευσίνας, την εκκαθάριση του πολιτικού το­μέα της εταιρίας στον οποίο φορ­τώνονται όλες οι αμφισβητούμενης νομιμότητας κρατικές ενι­σχύσεις, 

β) την παραμονή 500 εργαζομένων από τους περίπου 800 σήμερα, 

γ) την ενίσχυση από τον Κρατικό Προϋπολογισμό της εταιρίας με 35.000.000 ευρώ προκειμένου να καλύψει τις τρέχουσες υποχρεώσεις της και να συνε­χίσει να λειτουργεί, 

δ) την υπο­χρέωση της ελληνικής πλευράς να εξασφαλίσει εντός του 2014 εξαγωγικές παραγγελίες τουλάχιστον 13.500.000 ευρώ, επιπλέον παραγγελίες ύψους 20.000.000 ευρώ το 2015 και 2016, 

ε) τον ανά τρίμηνο έλεγχο της τρόικας ως προς την υλοποίηση των συμφω­νηθέντων και, τέλος, την επανεξέ­ταση της βιωσιμότητας της εταιρίας στο τέλος του 2014, με νέα συρρίκνωσή της οε περίπτωση μη επιτεύξεως των παραπάνω στόχων. 

Πού βασίζεται 

Στην ουσία, η συμφωνία που επήλθε βασίζεται στο περίφη­μο σχέδιο που υπέβαλε η Φ. Γεν­νηματά, την ανεδαφικότητα του οποίου αναλύσαμε διεξοδικά σε δύο πρόσφατα δημοσιεύματα της «κυριακάτικης δημοκρατίας» (18 Αυγούστου και 8 Σεπτεμβρί­ου 2013). Στο επίκεντρο της παραπάνω αναλύσεως ήταν μία ολι­γοσέλιδη (συν κάτι πίνακες με δικονομικά στοιχεία) «μελέτη» βιωσιμότητας της εταιρίας που εί­χε υποβάλει στο υπουργείο Οι­κονομικών ο διευθύνων σύμ­βουλος της εταιρίας, στην οποία ισχυριζόταν άτι «η εταιρία μπο­ρεί να λειτουργεί με πρωτογε­νή πλεονάσματα μετά από διάστημα οκτώ μηνών από την επανεκκίνησή της» (ούτε μάγος να ήταν). 

Προϋπόθεση προς τούτο ήταν «η παροχή (επιστρεπτέας) ρευστότητας 30.000.000 ευρώ, το οποίο θα αποπληρωνόταν με την ενεργοποίηση μιας ή περισσότερων από τέσσερις πηγές χρηματοδοτήσεως, συνολικού ύψους 120.000.000 ευρώ». Στον Πίνακα 7 που συνόδευε τη με­λέτη με τίτλο «Ανάγκες Χρηματοδότησης» (σε εκατ. ευρώ) καταγραφόταν το σύνολο των υπο­χρεώσεων της εταιρίας και σε δι­πλανή στήλη τα ποσά που ήταν «Άμεσα Απαιτητά»», όπου οι πρώ­τες (σύνολο υποχρεώσεων) ήταν 58.789.000 ευρώ και οι άμεσα απαι­τητές ήταν 31.089.000 ευρώ. 

Όπως σημειώναμε τότε, αυτό σήμαινε ότι με τη λήψη των 30.000.000 ευρώ και την άμεση διάθεση τους για την κάλυψη των άμεσα απαι­τητών υποχρεώσεων της η εται­ρία θα έμενε από κεφάλαια ελά­χιστο χρόνο μετά την ενίσχυση της με 30.000.000 ευρώ, κάτι που η τρόικα θα «έπιανε» στον πρώ­το ή το πολύ στον δεύτερο τρι­μηνιαίο έλεγχο του 2014. Στην επιτευχθείσα λύση το ποσό των 30.000.000 έγινε 35.000.000 (προφανώς γιατί τα χρέη προς το προσωπικό που ήταν έως τότε απλήρωτο αυξήθηκαν ανάλογα έως το τέλος Δεκεμβρίου), η δε εταιρία ανέλαβε την υποχρέωση εξασφαλίσεως παραγγελιών από το εξωτερικό ύψους 13.500.000 ευρώ το 2014 και άλλων παραγ­γελιών ύψους 20.000.000 ευρώ το 2015 και το 2016. 

O τζίρος 

Στα ποσά αυτά θα έπρεπε να συ­νυπολογισθούν και οι παραγγελίες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, που κατά τις πληροφορίες μας θα μπορούσαν κατά μέγιστο να ανέλθουν σε 20.000.000 ευρώ ετησίως, με ρεαλιστικό­τερο το ποσό των 12.000.000- 15.000.000 ευρώ ετησίως, με ορί­ζοντα δεκαετίας. 

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι με τη λύση αυτή τα ΕΑΣ θα πρέ­πει να παραμείνουν εν λειτουργία με 500 άτομα προσωπικό και έναν τζίρο μεταξύ 25.000.000και 30.000.000 ευρώ (13.500.000 εξαγωγές το 2014 και 12.000.000-15.000.000 ευρώ από παραγγελίες του E.Σ. το ίδιο έτος και ανάλο­γα ποσά το 2015 και το 2016), τη στιγμή κατά την οποία ένας βασι­κός κανόνας που διέπει τις περισ­σότερες αμυντικές βιομηχανίες του κόσμου αυτού του είδους εί­ναι ότι για κάθε άτομο του προ­σωπικού απαιτείται ένας τζίρος 100.000 ευρώ (κατά κεφαλή). 

Δηλαδή αντί των 50.000.000 ευ­ρώ τζίρου για τη διατήρηση μίας εργατικής δυνάμεως 500 ατό­μων, τα ΕΑΣ -στην καλύτερη των περιπτώσεων- θα είχαν τζί­ρο 25.000.000-30.000.000 ευ­ρώ. Και λέμε στην «καλύτερη των περιπτώσεων»» γιατί, για να συμβολαιοποιηθούν κάποιες εκδη­λώσεις ενδιαφέροντος σε παραγγελίες, χρειάζονται στη βέλτιστη εκδοχή τουλάχιστον έξι μήνες, επαρκής και αποτελεσματική δι­οίκηση και μία πραγματική επα­νεκκίνηση και ολόκληρου του μηχανισμού της εταιρίας που έχει μάλλον αποδιοργανωθεί (αν όχι και «ξεμάθει» να λειτουργεί απο­τελεσματικά) μετά την παράλυση των τελευταίων αρκετών ετών. 

Παραγγελίες (;) από τις Ηνωμένες Πολιτείες 

ΣΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ δημοσιεύματα της «κυ­ριακάτικης δημοκρατίας» είχαμε αμφισβητή­σει τις περίφημες (και επικείμενες από πέρυσι) αμερικανικές παραγγελίες των 200 και πλέον εκατ. ευρώ, οι οποίες βέβαια ποτέ δεν ήλθαν, και είχαμε διατυπώσει την πρόκληση ότι, εάν οι παραγγελίες αυτές πράγματι υπήρχαν, η δι­οίκηση των ΕΑΣ που τις επικαλούνταν θα έπρε­πε να παρουσιάσει κάποιο επίσημο αίτημα που κατά τη γνώμη μας δεν υπήρχε. Αν αυτό θα γί­νει τώρα θα αποδειχθεί σύντομα, γιατί τα ψέμα­τα έχουν, ως γνωστόν, κοντά ποδάρια. 

Ήδη, το πρώτο μεγάλο ψέμα που έχει απο­δειχθεί είναι η περίφημη παραγγελία των πε­ρίπου 2 δισ. ευρώ για 428 δίδυμα πυροβόλα Artemis-30 και 3.257.000 τεμάχια πυρομα­χικών, που βασιζόταν σε επίσημο αίτημα του υπουργείου Άμυνας της Ινδίας (βλ «κυριακά­τικη δημοκρατία» 29 Σεπτεμβρίου 2013), για το οποίο δεν γίνεται λόγος από κανέναν και στο οποίο θα επανέλθουμε σύντομα, ως ενδεικτικό στοιχείο της επάρκειας της παρούσας διοικήσεως της εταιρίας. 

Για την επάρκεια χειρισμού του θέματος εκ μέρους της ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ και συγκεκρι­μένοι της κ. Φ. Γεννηματά παραμένουμε σε αυτό που είχαμε επισημάνει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» της 8ns Σεπτεμβρίου: το χειρί­στηκε όπως αναμενόταν από ένα στέλεχος του παλαιού πολιτικού κόσμου. 

Υποστήριξε ένα σχέδιο για τη διάσωση της σημαντικότερης αμυντικής βιομηχανίας της χώρας πάνω σε μια αμφισβητούμενη, αν και όχι σαθρή βάση. 

(ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-22/12/2013)