1.200 θερμίδες

Του Άγη Βερούτη

Πριν χρόνια, ένας Γάλλος φίλος και συνεργάτης μου είχε πει, ότι στη Γαλλική Επανάσταση ο Λαός δεν επαναστάτησε για κάποιο πολιτικό ιδεώδες αλλά γιατί δεν έβρισκε φαϊ να φάει και να ταΐσει τα παιδιά του.

Το ένστικτο της επιβίωσης ορίζει ότι όποιος δεν έχει τουλάχιστον τις 1.200 θερμίδες φαγητού που... χρειάζεται για να επιζήσει ως την επόμενη ημέρα, ξεκινάει να ασκεί ακραία βία ώσπου να τις εξασφαλίσει.

Τα ένστικτα δεν επιδέχονται εξορθολογισμό ούτε συζήτηση. Δεν πηγάζουν από το νεοφλοιό του εγκεφάλου, αλλά από πολύ βαθύτερα, σε περιοχές που μοιραζόμαστε με τους καρχαρίες, τους αρουραίους, τους λύκους και τις έχιδνες. Δεν ελέγχονται.

Για τους λόγους αυτούς και βλέπετε να δίδονται κάθε χρόνο 100 εκατομμύρια ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για τα επισιτιστικά προγράμματα απόρων και φτωχών, που διαχειρίζεται η εκκλησία της ελλάδας μαζί με τους δήμους, με το αζημίωτο φυσικά, και είμαι σίγουρος με μίζες και ρεμούλες.

Θυμάμαι, μου έλεγε ο Γάλλος φίλος μου, ότι οι Γκιλιοτίνες μπήκαν για λόγους οικονομίας πολύ μετά στην διαδικασία διαχείρισης της θανάτωσης εκείνων που διοικούσαν το κράτος και τις επαρχίες, αφού ο γαλλικός Λαός έκανε εφόδους στις αποθήκες των ευγενών και των υπαλλήλων τους, και ξεκίνησε να τρώει. 

Εκεί έφτιαξαν και τα λαϊκά δικαστήρια για να νομιμοποιήσουν τη μαζική εξολόθρευση όλων εκείνων που οι πολίτες ένοιωθαν ότι στέκονταν ανάμεσα σε εκείνους και τις 1.200 θερμίδες που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να επιζήσει ακόμη μια ημέρα.

Στην αρχή τους έκαιγαν μαζί με τις οικογένειές τους μέσα στις επαύλεις τους ή τα σπίτια τους, και μαζευόταν όχλος για να ακούει τα ουλιαχτά εκείνων που καίγονταν ζωντανοί με ικανοποίηση. 

Όμως αυτό εμπόδιζε τη λεηλασία των υπαρχόντων τους στη συνέχεια, και στερούσε την Επανάσταση από κτίρια, αποθήκες, τιμαλφή και υλικοτεχνικές υποδομές.

Κάποιες σκέψεις...

logiastarata.gr