Περίπτωση Μουζάλα: Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρότερο απ’ ό,τι παρουσιάζεται

Το θέμα που δημιουργήθηκε με τον κ. Μουζάλα είναι πολύ σοβαρότερο απ’ ό,τι παρουσιάζεται εί­τε από τα ΜΜΕ είτε από τα διάφορα κόμματα. Το ζήτημα δεν είναι εάν η αναφορά του κ. Μου­ζάλα ήταν λεκτικό ολίσθημα, με σοβαρότατες συνέπειες που μπορούν να επέλθουν από την εκμε­τάλλευσή του από το κράτος των Σκοπίων.

Το μέγα ζήτημα είναι ότι υπάρχουν Έλληνες, και δυστυχώς είναι πολλοί, ιδίως στο κόμμα που κυ­βερνά, όπου είναι όλοι, οι οποίοι είτε στη συνείδη­σή τους είτε στο υποσυνείδητό τους έχουν συνδέ­σει το όνομα Μακεδονία με το κράτος των Σκοπίων. Δηλαδή, έχουν πιστέψει ότι το Μακεδονία μπορεί να σημαίνει και Σκόπια.

Γιατί εάν κάποιος δεν το έχει πιστέψει αυτό, δεν είναι δυνατόν ούτε από παραδρομή ούτε από πρόθεση ούτε από σκοπιμότητα να λέει Μακεδονία και να εννοεί τα Σκόπια. Δεν είναι δυνατόν να το κάνει ακόμα και αν το επιβάλ­λει κάποια σκοπιμότητα. Απλώς δεν μπορεί να το προφέρει η γλώσσα του. Δεν είναι δυνατόν να λες Γιάννης και να εννοείς τον Κώστα.

Είναι γεγονός ότι η ανικανότητα και η αβελτη­ρία των πολιτικών μας από τότε που δημιουργήθηκε το κράτος αυτό, καθώς και σκοπιμότητες των κρατών που καθορίζουν τις τύχες του πλανήτη μας, έχουν καταφέρει σήμερα όλος σχεδόν ο υπόλοιπος κόσμος όταν διαβάζει ή ακούει το όνομα Μα­κεδονία να εννοεί τα Σκόπια, έστω κι αν επισήμως κράτος Μακεδονία δεν υπάρχει ούτε στον ΟΗΕ ού­τε πουθενά αλλού.

Και καλά οι ξένοι. Αυτοί δικαιολογούνται γιατί, όπως τα κατάφερε η διπλωματία μας, ποτέ σχεδόν δεν ακούν το όνομα FYROM αλλά μόνο το όνομα Μακεδονία, που για αυτούς σημαίνει το κράτος των Σκοπίων. Και μόνο ελάχιστοι από αυτούς γνωρί­ζουν ότι στην Ελλάδα υπάρχει μια περιοχή που ονο­μάζεται Μακεδονία. Όπως και κανείς σχεδόν Έλληνας δεν γνώριζε την εποχή που υπήρχε η Γιουγκοσλαβία ότι η περιοχή των Σκοπίων ονομα­ζόταν για αυτούς Μακεδονία. Προσωπικά είχα πε­ράσει δεκάδες φορές από τα Σκόπια χωρίς καν να το αντιληφθώ αυτό.

Και καλά οι νέοι Έλληνες, που δεν έχουν συ­νειδητοποιήσει το πρόβλημα γιατί οι πολιτικοί μας, πλην ελαχίστων, το έχουν κρύψει κάτω από το χαλί. Αυτοί δικαιολογούνται να μην του δίνουν τη ση­μασία που πρέπει.

Οι παλαιότεροι, όμως; Αυτοί που μια ζωή ήξε­ραν ότι Μακεδονία σημαίνει την αντίστοιχη πε­ριοχή της Ελλάδας; Αυτοί που είναι στην ηλι­κία του κυρίου Μουζάλα; Πώς είναι δυνατόν αυτοί να λένε Μακεδονία και να εννοούν κάτι άλλο εκτός από τη Μακεδονία μας; Πώς μπο­ρούν να το κάνουν έστω και κατά λάθος;

Πώς και πόσο διαβρώθηκε η εθνική τους συ­νείδηση; Πώς είναι δυνατόν να αισθάνονται Έλληνες αυτοί; Και πόσοι είναι τελικά;

Γιατί, εάν είναι πολλοί, σημαίνει ότι το έθνος μας έχει αρχίσει να διαβρώνεται επικίνδυνα κι αν δεν αντιδράσουμε άμεσα η χώρα μας κινδυνεύει εκ των έσω.

Δεν είναι θέμα εθνικισμού, ούτε καν πατριωτι­σμού. Είναι υπαρξιακό θέμα για τη χώρα μας. Είναι υπαρξιακό θέμα για το έθνος των Ελλήνων. Γι' αυτό θεωρώ ότι το θέμα Μουζάλα είναι πολύ σοβαρότερο ζήτημα απ’ ό,τι παρουσιά­ζεται.

Και δεν είμαι κάποιος ακραίος εθνικιστής. Ούτε είμαι ούτε ήμουν ποτέ κομματικοποιημένος. Ούτε με ενδιαφέρει πολύ τι κάνουν οι ξένοι. Είμαι, όμως, Έλληνας και με ενδιαφέρει τι κά­νουν οι Έλληνες. Με ενδιαφέρει τι θα κάνουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Και για τον λόγο αυτό το συγκεκριμένο ζήτημα όχι απλώς με ανησύχησε πολύ, αλλά με έχει πανικοβάλει.

Έτυχε να παρακολουθώ ζωντανά τη συνέντευ­ξη του κ. Μουζάλα και κυριολεκτικά πάγωσα στο άκουσμα της φράσης αυτής. Πιο πολύ, όμως, πά­γωσα με τη μη αντίδραση του κ. Τσίμα. Περίμενα να αντιδράσει άμεσα. Και δεν έκανε τίποτα... Ωσάν να μη συνέβη τίποτα!

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι υπάρχει μια ευκαιρία τώρα να αφυπνισθούμε και να ασχολη­θούμε επιτέλους σοβαρά με το θέμα αυτό. Και με το Προσφυγικό, έχουμε μια μεγάλη ευ­καιρία να προβάλουμε το θέμα διεθνώς.

Γιατί εάν σε όλους αυτούς τους μετανάστες που βρίσκονται στην Ειδομένη και λένε ότι θέ­λουν να πάνε στη Μακεδονία τονίσουμε, προφορικά και με φυλλάδια, ότι χώρα Μακεδονία δεν υπάρχει, ότι εδώ που βρίσκονται είναι η Μακεδονία και ότι το κράτος που θέλουν να πάνε είναι η FYROM, τότε προφανώς το πρό­βλημα θα το μάθει όλος ο κόσμος και θα αντιληφθεί το δίκιο μας.

Ελπίζω κάποιοι να το σκεφτούν αυτό.

Ιωάννης Γ. Κουλούρης Δρ Μηχανολόγος - Ηλεκτρολόγος ΕΜΠ-Ίλιον

(ΤΟ ΠΑΡΟΝ-26/03/2016)