Ο παροξυσμός της Τουρκίας

Του ΚΩΣΤΑ ΚΟΛΜΕΡ

Η Τουρκία κατέθεσε (15/2/16) στην Στρατιωτική Επιτροπή του ΝΑΤΟ έγγραφο με τις απόψεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, όσον αφορά την επιχείρηση της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας στο Αιγαίο Πέλαγος για την ανάσχεση της εισροής λαθρομεταναστών (Λ/Μ) από τα τουρκικά παράλια στα ελληνικά νησιά. Με το έγγραφο αυτό, ο Κεμαλικός Στρατός (ΚΣ) στον οποίο ανήκει η Τουρκία (και όχι αντιστρόφως) όχι μόνον ακυρώνει τη συνεισφορά του στη Νατοϊκή επιχείρηση, αλλά για πρώτη φορά θέτει στο ΝΑΤΟ πρωτοφανείς αξιώσεις απέναντι στην Ελλάδα.

Ο επικεφαλής της τουρκικής αντιπροσωπείας του Κ.Σ. στο ΝΑΤΟ, ο Εθέμ Μπουγιουκισίκ αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε 16 νησιά του ανατολικού Αιγαίου των οποίων τα ονόματα καταργεί από τους ναυτικούς χάρτες και τα βαπτίζει με... αριθμούς! Επίσης, πέραν των γνωστών απαιτήσεων για κατάργηση του εναερίου χώρου της Ελλάδος και της αποστρατικοποιήσεως των Νοτίων Σποράδων («12νήσων»), ο Κ.Σ. αξιώνει να μην παραβιάζονται (από το ΝΑΤΟ) τα τουρκικά χωρικά ύδατα, να μετονομασθεί ο ελληνικός εναέριος χώρος εις «νατοϊκόν» (ωσάν η Συμμαχία είναι κυρίαρχο κράτος και να έχει το ιδικόν της FIR*!) και να προκαθορισθεί η «μη πολεμική φύση» της νατοϊκής επιχείρησης στη «Μεσόγειο και Μαύρη θάλασσα».

Με άλλα λόγια να περιορισθούν συμμαχικές οι ενέργειες (actions) εις αναγνωρίσεις, επιτηρήσεις και ανταλλαγές πληροφοριών και όχι στη διάσωση ναυαγών ή ανάσχεση των εισροών Λ/Μ από την Τουρκία στα ελληνικά νησιά και και' επέκταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πέραν του ότι η ελληνική κυβέρνηση κράτησε, ως συνήθως, υποτονική στάση απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις, δεν κατέστη γνωστή η άποψη του ΝΑΤΟ ούτε της αμερικανικής και ευρωπαϊκής πλευράς, παρ' ότι θίγονται και τα ιδικά των συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο.

Εν πάση περιπτώσει, σημασία δεν έχει τι λένε οι Τούρκοι πασάδες, αλλά όσα αναφέρονται στις διεθνείς Συνθήκες ως της Λωζάννης του 1923, του Μοντραί το 1936 και του Βαλκανικού Συμφώνου το 1934 μεταξύ Ελλάδος, Τουρκίας και της τότε Γιουγκοσλαβίας.

Τα όρια της Τουρκίας στο Αιγαίο περιορίζονται στα τρία ναυτικά μίλια από της Ασιατικής Ακτής (αρθ. 12) και απαγορεύεται στα τουρκικά αεροπλάνα να υπερίπτανται των ελληνικών νήσων «Μυτιλήνης» (sic), Χίου, Σάμου και Ικαρίας» (αρθ. 13 παρ.2). Η Τουρκία παραιτείται παντός τίτλου και δικαιώματος επί των «Δωδεκανήσων», του Καστελορίζου και των εξαρτωμένων νησίδων -τότε κατεχομένων υπό της Ιταλίας, τις οποίες εξεχώρησε (η Ιταλία) το 1947 στην Ελλάδα.

Με τη Συνθήκη του Μοντραί, η Τουρκία επανεξόπλισε Στενά του Ελλησπόντου και συνεπώς η Ελλάς απέκτησε τα ίδια δικαιώματα για τη Λήμνο και τ' άλλα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Η ελληνοτουρκική «λυκοφιλία» υπογραφείσα το 1936, δεν έθιξε θέματα εθνικής κυριαρχίας και η βρετανογαλλική «εγγύηση» του 1939 εκάλυψε πλήρως τα σύνορα της ελληνικής Επικράτειας που ο «επιτήδειος ουδέτερος», η Τουρκία, ζητούσε να αλλαγούν, διαρκούντος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, άλλοτε από τον Χίτλερ και άλλοτε από τον Τσώρτσιλ, αναλόγως της πορείας του πολέμου.

Πάντως μέχρις του 1974, η Τουρκία ουδεμία αλλαγή του Status Quo επεζήτει και μόνον όταν ανεκαλύφθησαν τα πετρελαϊκά κοιτάσματα στο Αιγαίο Πέλαγος επέδειξε ενδιαφέρον για την περιοχή αυτή της Ελλάδος. Δυστυχώς, η μεταπολιτευτική ελληνική ηγεσία ακολούθησε κατευναστική πολιτική απέναντι στις παράνομες τουρκικές αξιώσεις, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι ανεγνώρισε τις τουρκικές αξιώσεις (πλην του αλήστου μνήμης Σημίτου).

Σήμερα, οι τουρκικές απειλές δεν περιορίζονται εις βάρος της Ελλάδος αλλά επεκτείνονται στην «ηνωμένη» Ευρώπη, την οποία επιδιώκουν να διαλύσουν μέσω της πρωτοφανούς ανθρωπιστικής κρίσεως των προσφύγων εκ του πολέμου της Συρίας, του Αφγανιστάν και της Μεσοποταμίας (το προπολεμικό Ιράκ έπαυσε υπάρχον).

Η Τουρκία, τις οίδε τίνων τα κελεύσματα ακολουθούσα (Σόρος, Μπίλντεμπεργκ, Γουόλ Στριτ;) αποδύεται σε έναν επεκτατικό πόλεμο που αποσταθεροποιεί την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα Βαλκάνια και ολόκληρη την Εγγύς Ανατολή, προκειμένου ν' αποφύγει την ίδρυση κουρδικού κράτους, που ως φαίνεται έχει την έγκριση της Ρωσίας και της Αμερικής - όχι όμως και εις βάρος της Ελλάδος.

(*) Athens FIR = Ελληνικής ευθύνης εναέριος κυκλοφορία στο Αιγαίον Πέλαγος που ισχύει τουλάχιστον 78 χρόνια.

(ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ-08/03/2016)