Οι κίνδυνοι για την «αλληλεγγύη»

Οι Έλληνες, η συντριπτική πλειοψηφία των πολι­τών, έχουν δείξει πολύ μεγάλη αλληλεγγύη στους πρό­σφυγες αλλά και στους κάθε ε­θνικότητας μετανάστες. Πραγ­ματικά είναι πολύ μεγάλες οι προσπάθειες που καταβάλουν απλοί έλληνες, είτε ως εθελοντές -βοηθώντας όσους έρχονται στα νησιά ή στην ηπειρώτικη χώ­ρα , να μπορέσουν να βρουν κάπου να σταθούν, κάτι να φά­νε. Να μπορέσουν να συνεννοηθούν με τις αρχές, είτε ατομικά, βοηθώντας όπως μπορούν. Και βέ­βαια, προσφέροντας ρούχα, τρόφιμα και φάρμακα.

Και αυτό το κάνουν όχι μό­νον τα τελευταία δυο χρόνια, αλ­λά πάνω από μια δεκαετία, μια και στην χώρα μας υπάρχει συνεχής ροη μεταναστών. Για να μην θυμηθώ την περίοδο του '90, οπότε χιλιάδες βορειοηπειρώτες, Αλβανοί, Έλληνες εκ Πό­ντου κλπ, αλλά και άλλοι από πρώην ανατολικές χώρες.

Και η προσφορά αυτή των πολιτών είναι συνεχής και μεγά­λη. Ιδιαίτερα μάλιστα η προσπά­θεια βοήθειας μικρών παιδιών είναι πραγματικά συγκινητική.

Μόνον που όλα έχουν ένα όριο. Και είναι σαφές ότι η προσφορά αυτή των πο­λιτών, που οι περισσότεροι δεν βρίσκονται και στην καλύτερη οικονομική κατάσταση, δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί εις το διη­νεκές.

Και δεν είναι δυνατόν να συ­νεχιστεί όταν η ροη προσφυγών και μεταναστών αυξάνεται σε σημείο που είναι ανεξέλεγκτη αλ­λά και όταν το κράτος σε πολλές περιπτώσεις είναι ανύπαρκτο. Γιατί δεν είναι μόνον η οργάνωση αλλά και το παράδειγμα που πρέπει να δείχνει ο κρατικός μηχανισμός.

Και υπάρχει και κάτι άλλο, που όπως φαίνεται φοβούνται α­κόμα και επίσημοι κρατικοί παρά­γοντες, αλλά και στελέχη φορέων που ασχολούνται με το θέμα των μεταναστών.

Φοβούνται πως μπορεί πολύ εύκολα να αλλάξει η διάθεση αυ­τή των πολιτών, για αλληλεγγύη, αν υπάρξουν κινήσεις και ενέρ­γειες μεταναστών κατά των τοπι­κών κοινωνιών.

Αν δηλαδή παρατηρηθούν φαινόμενα, έστω και χαμηλής εγκληματικότητας, στις περιοχές που εγκαθίστανται προσωρινά η όχι, μετανάστες, τότε είναι βέ­βαιο ότι το κλίμα θα αλλάξει ριζι­κά. Έξαλλου, έχουμε δει και παλαιοτέρα κάτι αντί­στοιχο. Και μάλιστα υπάρχουν και "πρό­θυμοι" πολιτικοί η μη, να υποδαυλίσουν κά­τι τέτοιο.

Και δυστυχώς, έ­χουμε ήδη τα πρώτα τέτοια δείγματα. Στο ελληνικό, μαθαίνω, τα βράδια έχουν αρχίσει κάποιες αψιμαχίες α­νάμεσα σε μετανάστες. Όμως όταν θα αρχίσει να μειώνεται η παροχή τροφής, ή να γίνεται σαφές ότι η παραμονή τους θα είναι σχεδόν μόνιμη σε κάποιες τέτοιες εγκα­ταστάσεις, τότε είναι βέβαιο ότι τα πράγματα θα εκτραχυνθούν. Και είναι ίσως πολύ πιθανόν οι παράνομες ενέργειες, κάθε είδους , να μεταφερθούν και στις τοπι­κές κοινωνίες. Και τότε, είναι βέ­βαιο ότι θα έχουμε όχι μόνον βί­αιες αντιδράσεις από τις κατά τό­πους κοινωνίες αλλά και μετα­στροφή του κλίματος.

Μεταστροφή όλου αυτού του κλίματος αλληλεγγύ­ης, που χωρίς αυτό είναι σχεδόν αδύνατον να μπορέσουν οι δεκάδες χιλιάδες προσφυγές και μετανάστες, να επιβιώσουν στην χώρα μας. Γιατί δεν είναι μόνον η τροφή, αλλά είναι ανα­γκαία και η στήριξη των κοινω­νιών, σε πολλούς τομείς.

Δυστυχώς, ούτε σε αυτό τον τομέα η κυβέρνηση έχει προετοι­μαστεί. Δεν έχει προετοιμάσει την σωστή κατανομή τους, αλλά και την μεταφορά των μετανα­στών σε κλειστούς φυλασσομένους χώρους, απ' όπου δεν θα μπορούν να κινούνται ελευθέρα στην χώρα. Όσο και αν αυτό εί­ναι αντίθετο στις διάφορες από­ψεις του ΣΥΡΙΖΑ και σε ιδεοληψί­ες στελεχών του, είναι μια ανα­γκαία λύση για να μην γυρίσουμε σε απαράδεκτες και επικίνδυνες καταστάσεις συγκρούσεων ντό­πιων και μεταναστών. Που είδα­με στο πρόσφατο παρελθόν και που αξιοποίησαν κάθε είδους α­κραίοι προς δικό τους όφελος...

[ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ-15/03/2016-Του ΠΕΤΡΟΥ ΤΡΟΥΠΙΩΤΗ-ptroupiotis@yahoo.gr (Της ημέρας)]