Η αμφιλεγόμενη και εξυπηρετούσα την Τουρκία συμφωνία για το Προσφυγικό

Γράφει ο INSIDER

Η Ε.Ε. και η Τουρκία προχώρησαν σε μια συμφωνία, με στόχο να αναχαιτισθεί η ροή προσφυγών και μεταναστών προς την Ευρώπη, η οποία, ωστόσο, θεωρείται αμφιλεγόμενη, με πολλά αδιευκρίνιστα και ασαφή στοιχεία, ενώ η εφαρμογή της είναι περίπλοκη και ίσως αδύνατη.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μόνο που δεν πανηγύριζε μετά τη λήξη της Συ­νόδου Κορυφής και την επίτευξη της συγκεκριμένης συμφωνίας, συμπερι­φορά η οποία αποτελεί απλό δείγμα της αντίληψης και της ικανότητάς του να αξιολογήσει και να σταθμίσει γε­γονότα και καταστάσεις που όχι μόνο προσβάλλουν ελληνικά συμφέρον­τα, αλλά αποτελούν εξόφθαλμη απει­λή για την εθνική μας ασφάλεια και, γενικότερα, για την ύπαρξή μας ως χώρας και ως προς τα εθνικά στοιχεία και τα πληθυσμιακά χαρακτηρι­στικά της.

Προφανώς, ο Αλέξης Τσίπρας συμ­φώνησε και υπέγραψε τη συμφωνία, χωρίς να αντιληφθεί το περιεχόμενό της, αφού μέσα από αυτήν επιβραβεύεται και υιοθετείται η αδικαιολό­γητη και ξένη προς το ευρωπαϊκό πνεύμα και τις αξίες πολιτική αποτρο­πής της Ε.Ε., παραμένουν τα κλειστά σύνορα, η υποδοχή των προσφύγων από τις χώρες-μέλη της Ε.Ε. θα είναι σε εθελοντική και ουσιαστικά αδιευ­κρίνιστη βάση και δέσμευση, το βά­ρος της ανάσχεσης των προσφυγικών ρευμάτων επιφορτίζονται η Τουρκία και η απομονωμένη αλλά, κατά τα άλλα, ευρωπαϊκή Ελλάδα, η οποία θα πρέπει μέσα σε αυστηρά σύντομο χρονικό διάστημα να δημι­ουργήσει έναν μηχανισμό υλοποί­ησης της συμφωνίας, σε συνδυασμό με τις υποχρεώσεις της ως προς τη διαχείριση των πλέον των 50.000 προσφύγων και μεταναστών που έχουν καταγραφεί και όλων των πολ­λών άλλων οι οποίοι βρίσκονται καθόλα παράνομα και αναπόδεικτα στη χώρα μας, την οποία, όμως, επιβαρύ­νουν πρόσθετα, αλλά αφανώς και μη υπολογίσιμα.

Με βάση τα παραπάνω συμφωνηθέντα, ο καθένας, όσο κι αν προσπαθή­σει, δεν βρίσκει κάποιο στοιχείο ή λε­πτομέρεια που ικανοποιεί τη χώρα μας ή αποτελούσε ελληνική πρόταση -στοιχεία τα οποία εκθέτουν πρόσθε­τα τον Έλληνα πρωθυπουργό τόσο για την ατολμία ή την ανικανότητα παρέμβασής του στο ουσιαστικό σκέ­λος της συμφωνίας και γενικότερα στις σχετικές συζητήσεις και διαπραγ­ματεύσεις στους κόλπους της Ε.Ε. και στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής όσο και στην ανερυθρίαστη και μάλ­λον θρασύτατη πανηγυρική αντίδρα­σή του.

Απέναντι, αντίθετα, η Τουρκία για μία ακόμα φορά απαίτησε και έλαβε πολ­λά, χωρίς ουσιαστικές δεσμεύσεις και προϋποθέσεις. Ως προς το οικονομικό, εξασφάλισε την επιτάχυνση καταβολής των τριών δισεκατομμυ­ρίων ευρώ καθώς και άλλη μία ισό­ποση οικονομική ενίσχυση έως το 2018, τη στιγμή που οι χιλιο-ταλαιπωρημένοι και κρατικά λεηλατημένοι Έλληνες φορολογούμενοι θα επιβα­ρυνθούν, με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, για την ίδια χρονική περίοδο και για την κάλυψη των προσφυγικών αναγ­κών με πάνω από 20 δισεκατομμύ­ρια ευρώ, προφανώς γιατί ο πρωθυ­πουργός μας αντιλαμβάνεται ότι οι συμπατριώτες του μπορούν να ανταποκριθούν και ως προς τη συγκεκριμένη απαίτηση των εταίρων-δανειστών μας, προκειμένου αυτοί να αι­σθάνονται ασφαλείς και να μην κιν­δυνεύουν από τους ουσιαστικά φυ­λακισμένους και απομονωμένους στην Ελλάδα πρόσφυγες και μετανάστες. Όμως, οι Ευρωπαίοι, πάντοτε κοντόφθαλμοι και καθόλου διορατι­κοί, αδυνατούν να συνειδητοποι­ήσουν ότι οι προσφυγικές πιέσεις, στη δημιουργία των οποίων έχουν συμβάλει και οι ίδιοι, είναι τόσο ασφυκτικές, ώστε σύντομα θα κατακλυσθούν από τα προσφυγικά ρεύματα, μέσω άλλων διαδρομών και ει­σόδων. Η αλληλεγγύη της γερμανοκρατούμενης Ευρώπης, σε συνδυα­σμό με την ελληνική κυβερνητική αφέλεια, ανικανότητα και γενική ανυπαρξία, εκφράστηκε και πάλι, αλ­λά συμπτωματικά ξανά σε βάρος της χώρας μας, αφού οριστικά και επίση­μα αποτελεί πλέον την αποθήκη των προσφύγων της Ευρώπης!

Δεν είναι ανάγκη να αναφερθούν και τα όποια άλλα ανταλλάγματα έλαβε η Τουρκία, απλώς για να συνεργασθεί και να συναινέσει και όχι για να ενερ­γήσει και να δεσμευθεί. Για τη χώρα μας, όμως, είναι άκρως προσβλητική και παντελώς ανεπίτρεπτη η παρου­σία Τούρκου αξιωματούχου στα νη­σιά μας, ενώ θα πρέπει συμπληρω­ματικά να τονισθεί ότι με τον ήδη υπάρχοντα και πολύ μεγαλύτερο των επίσημων ανακοινώσεων αριθμό εγ­κλωβισμένων, καταγεγραμμένων ή όχι, προσφύγων και μεταναστών κα­θώς και με την έστω μειωμένη εισ­ροή άλλων, που ούτως ή άλλως θα παραμένουν στην Ελλάδα μας, για να εξετασθούν τα αιτήματά τους για τη χορήγηση άσυλου, προκαλούνται, πέραν των άλλων οδυνηρών συνε­πειών, οι ενδεχομένως από πολλούς επιδιωκόμενες ευνοϊκές συνθήκες εξισλαμισμού της χώρας μας, που θα συνοδεύονται από καθημερινές και ανεξέλεγκτες συμπλοκές και περιστα­τικά εγκληματικότητας, βίας και βια­σμών.

Συγχρόνως, μπορεί να αναρωτηθεί ο καθένας για τη μέχρι τώρα ή τη διαφαινόμενη συνεισφορά των δυνάμε­ων του ΝΑΤΟ, που έχουν αναπτυχ­θεί στο Αιγαίο και τυπικά άρχισαν να επιχειρούν προς αναχαίτιση των προ­σφυγικών ροών. Πολύ σύντομα θα καταστεί πλήρως αντιληπτό ότι η πα­ρουσία των δυνάμεων της Συμμαχίας στη συγκεκριμένη θαλάσσια πε­ριοχή ουδόλως εξυπηρετεί και δεν μπορεί να συσχετισθεί με το προσφυ­γικό πρόβλημα, αλλά αποσκοπεί σε άλλες, ίσως οδυνηρές για τα εθνικά μας συμφέροντα επιδιώξεις.

Πέρα, όμως, από την καθολική ανυ­παρξία της δικής μας αριστερο-δεξιάς κυβέρνησης, γενική είναι η διαπί­στωση ότι η Ευρώπη στερείται πολιτικών ηγετών, οι οποίοι, πιστοί στο όραμα της κοινής ευρωπαϊκής ιδέας, θα είχαν την ικανότητα και τη διάθε­ση να χαράξουν, έγκαιρα, σαφείς γραμμές και πολιτικές απέναντι σε διαφαινόμενους κινδύνους και σο­βαρά προβλήματα, που όχι μόνο θί­γουν και προσβάλλουν ευρωπαϊκά οικονομικά συμφέροντα, αλλά θεω­ρούνται ικανά να απειλούν ακόμα με διάσπαση και διάλυση την ευρωπαϊ­κή συνοχή και συμμαχία. Η τελευ­ταία και σίγουρα μη εφαρμόσιμη και προεξοφλημένα αναποτελεσματική συμφωνία για το Προσφυγικό αποτε­λεί ένδειξη, αν όχι απόδειξη, των πραγματικών δυνατοτήτων των ση­μερινών Ευρωπαίων ηγετών.

(ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ-21/03/2016)