Κρίσεις σταθερότητας στις ΕΔ

Για πέντε λόγους η φετινή διαδικασία ήταν η πιο... ειρηνική των τελευταίων ετών.

Διαφορετικές από κάθε άποψη ήταν οι ετήσιες τακτικές κρίσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις, οι οποίες μετά από πάρα πολλά χρόνια ξεκίνησαν στην... ώρα τους, δηλαδή την 1η Μαρτίου, και... πραγματοποιήθηκαν σιωπηρά. Χαρακτηριστικό είναι ότι έγιναν οι ελάχιστες δυνατές αποστρατείες ανά Κλάδο και τηρήθηκε η ιεραρχία.

Οι κρίσεις ήταν τόσο «ήσυχες» μάλιστα. ώστε, αν εξαιρέσει κανείς την αντίδραση της Νέας Δημοκρατίας -που περισσότερο ήταν από καθήκον παρά επί της ουσίας-δεν προκάλεσαν καμία άλλη αντίδραση από κόμματα της αντιπολίτευσης - τουλάχιστον έως τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές. Δηλαδή, έτσι ακριβώς όπως πρέπει να είναι οι ετήσιες τακτικές κρίσεις στις Ε.Δ. μιας σοβαρής χώρας.

Ενδεικτικά, σημειώνεται ότι, τουλάχιστον σε επίπεδο Ανώτατων Συμβουλίων του κάθε Κλάδου, δεν άλλαξε φέτος κανένας αρχηγός. Στο ΓΕΣ αποστρατεύθηκε μόνο ένας αντιστράτηγος, ενώ προήχθησαν σε αντιστρατήγους δύο υποστράτηγοι, εκ των οποίων ο ένας για κάλυψη θέσεως που δεν είχε πληρωθεί. Στο ΓΕΝ αποστρατεύθηκαν ένας αντιναύαρχος. και μάλιστα Μηχανικός -καθώς στους Μηχανικούς είχε «μποτιλιάρει» η ιεραρχία με τάξεις όπου επί συμμαθητών είχαν προαχθεί οι Μάχιμοι και είχαν παραμείνει στον ίδιο βαθμό επί δύο ή τρία χρονιά οι συμμαθητές Μηχανικοί- και ένας υποναύαρχος Μάχιμος. Και στο ΓΕΑ είχαμε την αποστρατεία ενός μόνο αντιπτεράρχου (Μηχανικού) καθώς και τεσσάρων υποπτεράρχων Ιπταμένων (στους συνολικώς 14 όλων των ειδικοτήτων, εκ των οποίων 10 είναι οι Ιπτάμενοι), γεγονός που μάλλον ώθησε την αξιωματική αντιπολίτευση, διά του αρμόδιου τομεάρχου της και πρώην υφυπουργού Εθνικής Αμύνης, Θανάση Δαβάκη, να εκδώσει σχετική ανακοίνωση, με την οποία καταγγελλόταν το γεγονός. Οι θέσεις των αποστρατευθέντων καλύφθηκαν από τους επόμενους στην ιεραρχία, ενώ δεν σημειώθηκαν παραδείγματα προαγωγών των λεγόμενων «τσιμπητών» στην επετηρίδα, γεγονός που θα οδηγούσε στην αποστρατεία των παραλειφθέντων παλαιότερων συναδέλφων των.

ΣΥΝΘΗΚΕΣ. Θα πει ευλόγως κάποιος: «Μα, καλά. ξαφνικά γίναμε σοβαρή χώρα;». Ασφαλώς και όχι. Απλώς φέτος φαίνεται πως υπήρχαν όλες οι συνθήκες για να γίνει αυτό. Τι εννοούμε; Πρώτον, και πιο σημαντικό ίσως, η χώρα (και η κυβέρνηση) βρίσκεται στο μέσον μιας μείζονος κρίσεως, της αντιμετωπίσεως των μεταναστευτικών ροών εκ της Τουρκίας, στην οποία ο ρόλος και η εμπλοκή των ελληνικών Ε.Δ. είναι κρίσιμης και καθοριστικής σημασίας σε πολλά επίπεδα. Εν μέσω τρικυμίας, ποτέ δεν αλλάζεις τον καπετάνιο του σκάφους.

Δεύτερον, ως άμεση απόρροια του προηγουμένου, καθώς και άλλων συγκυριών, φέτος δεν άλλαξε κανένας εκ των τεσσάρων αρχηγών των Γενικών Επιτελείων. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης ΠΝ, και ο αρχηγός ΓΕΝ, αντιναύαρχος Γεώργιος Γιακουμάκης ΠΝ, ανέλαβαν τα νέα τους καθήκοντα μόλις τον Οκτώβριο του 2015, όταν αποχώρησε ο έως τότε Α/ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος, προκειμένου να αναλάβει τα νέα του καθήκοντα στις Βρυξέλλες, ως προέδρου της Στρατιωτικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, από τις αρχές Νοεμβρίου 2015.

Οι άλλοι δύο αρχηγοί, ΓΕΣ, αντιστράτηγος Βασίλειος Τελλίδης, και ΓΕΑ, αντιπτέραρχος (I) Χρήστος Βαΐτσης, ανέλαβαν τα καθήκοντά τους πέρσι, στις 26 Φεβρουαρίου. Επομένως, οι τέσσερις αρχηγοί αποτελούν επιλογές -σε δύο φάσεις- της παρούσης κυβερνήσεως συνεργασίας, ΣΥΡΙΖΑ-Ανεξαρτήτων Ελλήνων, με την επιπρόσθετη λεπτομέρεια ότι ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ., Πάνος Καμμένος, ήταν και τότε και είναι και τώρα ο πολιτικός προϊστάμενος του υπουργείου Εθνικής Αμύνης. Επιπλέον, και ειδικά στον Στρατό Ξηράς την τελευταία πενταετία για διαφόρους λόγους έχουν αλλάξει έξι αρχηγοί -φαινόμενο μοναδικό ίσως παγκοσμίως-, με αποτέλεσμα να είναι περισσότερο από ποτέ επιτακτική η ανάγκη να «ηρεμήσει» η ιεραρχία, ιδίως στην κορυφή της, και οι ανώτατοι να «ωριμάζουν» σε θέσεις και βαθμούς.

ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ. Τρίτον, η επιχειρησιακή αντιμετώπιση του Προσφυγικού, με την κατασκευή και εν συνεχεία υποστήριξη των κέντρων υποδοχής και μετεγκατάστασης προσφύγων, και η παρουσία για επιχειρησιακούς λόγους της ναυτικής δύναμης του ΝΑΤΟ SNMG-2 στο Αιγαίο -εν αναμονή της έναρξης της αποστολής της για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών από τις τουρκικές ακτές στα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανήσων-, κατέστησαν επιτακτική ανάγκη την ελαχιστοποίηση των παρεμβάσεων στην ιεραρχία του ΓΕΣ και του ΠΝ - όπου, εκτός από τις απολύτως αναγκαίες αποστρατείες που προαναφέρθηκαν, δεν άλλαξαν ούτε και οι θέσεις των άμεσα εμπλεκομένων. Κλασικό παράδειγμα η παραμονή του, απολύτως επιτυχημένου έτσι και αλλιώς, αντιστρατήγου Νίκου Ζαχαριάδη στη θέση του Μόνιμου Στρατιωτικού Αντιπροσώπου της Ελλάδος σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, ενός άριστου γνώστη θεμάτων και προσώπων, αν και έχει αλλάξει ο Κλάδος του αρχηγού ΓΕΕΘΑ. Σε αυτήν την περίπτωση αλλάζουν ο διοικητής της Σχολής Εθνικής Αμύνης και -συνήθως- η θέση του ΣΑ/ΣΕΒΑΣ στις Βρυξέλλες. Κάτι τέτοιο τώρα δεν έγινε -και σωστά- και παρέμεινε εκεί ο στρατηγός Ζαχαριάδης.

Η συρρίκνωση του προσωπικού

Ένας τέταρτος λόγος για τις ελάχιστες δυνατές αποστρατείες που έγιναν ανά Κλάδο στις Ε.Δ. είναι η δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας, εν μέσω Μνημονίου και έκτου χρόνου υφέσεως, που έχει καταστήσει πλέον μονόδρομο τη με μεγάλη φειδώ διενέργεια αποστρατειών. Οι ελληνικές Ε.Δ. και κατ' επέκταση η κοινωνία δεν έχουν πλέον καμία πολυτέλεια να «απεμπολούν» εμπειρότατα στελέχη στην πλέον αποδοτική για την υπηρεσία ηλικία απλώς «γιατί πρέπει να αποστρατευτούν κάποιοι». Ιδίως μάλιστα όταν, λόγω Μνημονίου και απαγορεύσεως των προσλήψεων, οι Ε.Δ. έχουν αρχίσει τα τελευταία χρόνια και συρρικνώνονται επικίνδυνα, με το προσωπικό να φεύγει και να μην αντικαθίσταται, ενώ και στις παραγωγικές σχολές εισέρχονται πλέον -πάλι λόγω περικοπών του Μνημονίου- πολύ λιγότεροι νέοι απ' ό,τι στο παρελθόν.

Πέμπτον -και είναι καθαρώς πολιτικό το επιχείρημα αυτό-, η τόσο περίεργης συνθέσεως κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., για τους δικούς της λόγους η κάθε πλευρά, θέλει να επιδείξει «φιλολαϊκό» προφίλ προς τη μεγάλη οικογένεια των στρατιωτικών (στην οποία οι εν ενεργεία, οι εν αποστρατεία και οι οικογένειές τους μπορούν να φτάνουν τις 700.000 άτομα), περιορίζοντας στο ελάχιστο δυνατό τις αποστρατείες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε μια εξαιρετικά δύσκολη, οικονομική συγκυρία. Ιδίως, μάλιστα, όταν για άλλους λόγους δεν μπορεί να τους ικανοποιήσει διαφορετικώς, είτε βελτιώνοντας τις αποδοχές τους, οι οποίες περικόπηκαν περισσότερο από αυτές οποιουδήποτε άλλου τομέα του Δημοσίου, είτε αποδίδοντας -ως όφειλε- όσα πρέπει να τους επιστρέψει μετά και από τελεσίδικες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.

(ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 05/03/2016 – ΛΕΩΝΙΔΑΣ Σ. ΜΠΛΑΒΕΡΗΣ - lsblaveris@gmail.com)

staratalogia.blogspot.gr