Οι Ευρωπαίοι μπροστά σε τεράστια προβλήματα και ιστορικές αποφάσεις

Γράφει Ο INSIDER 

Η προσφυγική κρίση κορυφώνεται, και προσλαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις, ενώ όλη η Ευρώπη τελεί υπό ένα ασυγκράτητο πανικό ο οποίος δεν επιτρέπει να ληφθούν λογικές και αποτελεσματικές αποφάσεις. Κάτω από αυτό το πρωτοφανές κλίμα σύγχυσης, στους κόλπους της Ε.Ε. εκδηλώνονται απρόβλεπτες διαφωνίες και αναλαμβάνονται εξωθεσμικές πρωτοβουλίες και ενέργειες, που μάλλον θα αποδεδειχθούν τελείως άστοχες και αναποτελεσματικές.

Οι πολιτικές και οι επιλογές των χωρών της Ε.Ε., της Ενωμένης Ευρώπης, απέναντι στο τεράστιο και αναμφισβήτητης ανθρωπιστικής σημασίας προσφυγικό πρόβλημα, διαψεύδουν όλους τους μύθους και τις αξίες που καλλιεργήθηκαν γύρω από τις ευρωπαϊκές ιδέες και ευαισθησίες, αφού εμφανίζονται με ένα εντελώς διαφορετικό των ιστορικών προσδοκιών πρόσωπο, αδιαφορώντας και προσβάλλοντας το ανθρωπιστικό στοιχείο και αγνοώντας τη βασική αρχή δημιουργίας της Ε.Ε., για λήψη κοινών αποφάσεων με γνώμονα τον άνθρωπο και την καθολική ελευθερία κίνησης και έκφρασης.

Αρχικά, οι Ευρωπαίοι και ειδικότερα οι Γερμανοί εμφανίσθηκαν απόλυτα αλληλέγγυοι και πρόθυμοι να υποδεχθούν τους πρόσφυγες, αφού υπολόγιζαν και στην εργασιακή τους εκμετάλλευση, αλλά γρήγορα και μπροστά στα συνεχώς διογκούμενα προσφυγικά ρεύματα άρχισαν να αντιδρούν αρνητικά και τελικά δεν φαίνονται διατεθειμένοι να διαπραγματευθούν την υποδοχή του τεράστιου όγκου προσφύγων. Η θέση της Γερμανίας μπορεί να καταγραφεί ως η πλέον ήπια και διαλλακτική, αλλά θεωρείται ως υποκριτική, ενώ υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι υποκινεί ακραίες αντιδράσεις άλλων Ευρωπαίων εταίρων.

Η επίκληση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο για να ελεγχθούν και να αναχαιτισθούν οι προσφυγικές ροές στα ελληνικά νησιά από τα τουρκικά παράλια, ο φράχτης στα σύνορά μας με την ΠΓΔΜ και το κλείσιμο των συνόρων, μόνο προσωρινά αποτελέσματα μπορούν να αποφέρουν. Οι προσφυγικές και μεταναστευτικές πιέσεις είναι υπερβολικά μεγάλες και ασφυκτικές, που εν πολλοίς βεβαίως οφείλονται στις πολιτικές και τις ενέργειες όχι μόνο των Αμερικανών αλλά και πολλών κορυφαίων ευρωπαϊκών εταίρων στις χώρες προέλευσης των προσφύγων, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η συγκράτησή τους, ούτε στην Τουρκία, αλλά ούτε και στην Ελλάδα.

Σύντομα, τα οργανωμένα κυκλώματα των λαθροδιακινητών και εκμεταλλευτών του ανθρώπινου πόνου και της καθολικής αδιαφορίας καταπολέμησής τους, θα εξεύρουν άλλες προτιμούμενες ή εναλλακτικές διαδρομές των μετακινουμένων προσφυγικών και μεταναστευτικών όγκων προς τους τελικούς τους ευρωπαϊκούς προορισμούς.

Η διέλευση από τα τουρκοβουλγαρικά σύνορα, παρά την όποια αντιμετώπιση και μεταχείριση που επιφυλάσσουν οι βουλγαρικές Αρχές στους εισερχόμενους πρόσφυγες και μετανάστες, μπορεί να αυξηθεί, αφού και το κόστος διακίνησης είναι μικρότερο από εκείνο της ριψοκίνδυνης μεταφοράς τους στα ελληνικά νησιά. Τα περάσματα προς το αλβανικό έδαφος, που τόσο καλά γνωρίζουν οι Αλβανοί λαθροδιακινητές, αποτελούν επίσης μια άλλη λύση για τους πρόσφυγες, που έτσι αποφεύγουν την ΠΓΔΜ και μέσω Κοσόβου μπορούν να καταλήξουν εύκολα στη Σερβία. Η, μέσω Αλβανίας, παράκτια διαδρομή κατά μήκος της Αδριατικής είναι επίσης μια δυνατή διαδρομή, χωρίς να αποκλείεται η χρήση ικανών πλωτών μέσων για διακίνηση των προσφύγων προς την Ιταλία. Τα μεγάλα τουρκικά κυκλώματα θεωρούνται ικανά να οργανώσουν μετακινήσεις προσφύγων και μεταναστών προς τα παράλια της Ρουμανίας με πλωτά μέσα, όπως συνέβη παλαιότερα. Η είσοδος στο βουλγαρικό έδαφος από τα δύσκολα να ελεγχθούν αποτελεσματικά ελληνοβουλγαρικά σύνορα είναι επίσης εύκολα πραγματοποιήσιμη, ανεξάρτητα της όποιας μεταχείρισης των εισερχομένων και συλληφθέντων από τις «ευρωπαϊκές» βουλγαρικές Αρχές.

Γενικά, υπάρχουν ή θα δημιουργηθούν νέες διαδρομές προσφύγων και μεταναστών που είναι αδύνατο να προβλεφθούν και να ελεγχθούν, για να τους αποτρέψουν και για να τους αναχαιτίσουν, οπότε σύντομα τα όποια μέτρα που αποφασίζονται με πρωτοβουλίες των Γερμανών, των Αυστριακών και των όψιμων ευρωπαϊστών για κλείσιμο συνόρων και για απομόνωση της χώρας μας, θα υποδειχθούν αναποτελεσματικά και άσκοπα.

Το πρόβλημα είναι τεράστιο και οι χώρες της Ε.Ε., εφόσον επιθυμούν να αποτελούν κοινό και εταιρικό σύνολο, θα πρέπει να λάβουν και να εφαρμόσουν ιστορικές ομόφωνες αποφάσεις, με πρώτο ζητούμενο την όλη διάθεσή τους απέναντι στους πρόσφυγες, δηλαδή την κοινή και σαφή σχετική θέση τους. Τους δέχονται ή δεν τους δέχονται. Ναι ή όχι, χωρίς υπεκφυγές και προϋποθέσεις. Αν καταλήξουν στην άρνηση, θα πρέπει να αναλάβουν και τις ευθύνες συμμετοχής τους στις εμπόλεμες περιοχές, απ’ όπου αυτοί προέρχονται, αλλά συγχρόνως η Ε.Ε. θα απολέσει αξίες και αξιοπιστία, χωρίς να αποκλείεται και η διάλυσή της. Στην περίπτωση που αποφασισθεί η θετική αντιμετώπιση του προβλήματος, θα πρέπει να αναληφθούν άμεσες δράσεις και πρωτοβουλίες για τερματισμό των πολεμικών συγκρούσεων, που συνεχώς δημιουργούν νέα ρεύματα προσφύγων, σε συνεργασία με τα Ηνωμένα Έθνη, τους Αμερικανούς και τους Ρώσους. Παράλληλα, επιβάλλεται να δημιουργηθούν και να οργανωθούν αποτελεσματικά ως προς τους ελέγχους hotspots, εγγύς των περιοχών προέλευσης των προσφύγων ή στο έδαφος της Τουρκίας, απ’ όπου οι ελεγχόμενοι και χαρακτηρισθέντες πρόσφυγες να διευκολύνονται στη μετάβασή τους στις ευρωπαϊκές χώρες και με βάση συμφωνημένες ποσοστώσεις, χωρίς να πνίγονται στο Αιγαίο και να αποτελούν θύματα εκμετάλλευσης των λαθροδιακινητών. Ανάλογοι και εξίσου αποτελεσματικοί να είναι οι έλεγχοι και για εκείνους που βρίσκονται ή εισέρχονται με τον οποιοδήποτε τρόπο στη χώρα μας, ενώ θα πρέπει να εξευρεθούν πολιτικές λύσεις και να συναφθούν σχετικές συμφωνίες επαναπατρισμού όλων των παράνομων μεταναστών, ενέργειες που θα αποθαρρύνουν νέες οικονομικές και άσχετες με τα χαρακτηριστικά του πρόσφυγα, μεταναστεύσεις.

(ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ-07/03/2016)